Ο Ιησούς, των Χριστουγέννων μας

Τα Χριστούγεννα ως εορταστική περίοδος, στον «σημερινό κόσμο» παγκοσμίως ακόμη και στις χριστιανικές ορθόδοξες κοινωνίες, δεν έχουν κανένα πνευματικό υπόβαθρο καμία βαθύτερη θρησκευτική σημασία, εκτός από αυτή, που αγωνιωδώς οι εκκλησίες προσπαθούν να εμπνεύσουν στα μέλη τους, αλλά ομολογουμένως, με πολύ δυσκολία.

Δυστυχώς κάθε πνευματική έννοια των γεγονότων της θείας Γεννήσεως του Κυρίου μας, αφήνει αδιάφορη την πλειονότητα των ανθρώπων, για τους οποίους «Χριστούγεννα» είναι μια ακόμη ευκαιρία κατανάλωσης αγαθών, ανάπαυλας, χαράς και ξεκούρασης.

Βέβαια ο άνθρωπος, δεν παύει καθημερινά να εκδηλώνει την καταναλωτική φύση του, αλλά αυτό που συμβαίνει στην περίοδο των Χριστουγέννων, στο εξωτερικό, δυστυχώς όμως και στην πατρίδα μας, είναι εξωφρενικό.

Πρόκειται για μια ακατανόητη συμπεριφορά ή για μια μεθοδευμένη μάθηση των μαζών στην αναζήτηση της ευτυχίας και της χαράς στα αγαθά της ζωής και μάλιστα σε εκείνα που μπορεί να καταναλώσει ο καθένας μας, σε όλο πλέον το διάστημα του έτους, ανεξάρτητα από γιορτές και πανηγύρια!  Για παράδειγμα: στην εποχή μας, γαλοπούλα μπορεί να καταναλώσει κανείς καθ όλη τη διάρκεια του έτους. Το ίδιο συμβαίνει με την ποικιλία των τυριών, των αλλαντικών και όσων εδεσμάτων καταναλώνουμε κατά κόρον τις ημέρες των αγίων Εορτών του Δωδεκαημέρου (των Χριστουγέννων).

Αναντίρρητα, μπορεί να υποστηρίξει κανείς, ότι: τα Χριστούγεννα, για τον «εκσυγχρονισμένο και πολιτισμένο» άνθρωπο της εποχής μας, δεν έχουν καμία σχέση με το αληθινό νόημα και την πνευματική αξία της Ενανθρωπήσεως του Ιησού Χριστού! 

Τα Χριστούγεννα που βιώνουμε σήμερα, είναι ένα πανδαιμόνιο καταναλωτισμού και παράλογης σπατάλης, που δεν έχει ίχνος πνευματικότητας!    Αυτή η περίοδος εορτασμών για την ενανθρώπηση του Χριστού, δεν έχει καν ούτε μια ιδέα από Ιησού Χριστό!

Ο Χριστός μας, παιδιά μου,ήρθε ανάμεσά μας, με σκοπό να μας αποδεσμεύσει από την αγριότητα, την ατιμία, το μίσος και την αμαρτία που επικρατούσε στις ανθρώπινες κοινωνίες που είχαν καταντήσει μια κόλαση.  Ενανθρωπίστηκε, με στόχο να αποκαλύψει στους ανθρώπους τον τρόπο να αποκτήσουν τις αρετές που είχαν στον Παράδεισο και τις έχασαν!  Δίδαξε στους ανθρώπους την Αγάπη, την Αλληλεγγύη, το Σεβασμό, την Ηθική, τη Φιλανθρωπία, το Μέτρο και τη Συγνώμη.  Μας έδωσε ένα «άλλο» νόημα ζωής, στόχους, ανθρωπιά, πληρότητα, δικαιοσύνη, αξίες, ιδανικά και πίστη!

Αλλά σήμερα, αντί ο άνθρωπος να βρίσκεται σε μια ευχαριστήρια επικοινωνία με τον Θεό αλλά και με τον συνάνθρωπό του, αντί να ζει με αφοσίωση και πίστη στον Θεό και σε αγαθή συνύπαρξη με ειρήνη και αγάπη με τον συνάνθρωπό του, κατασκεύασε μια επίγεια τυραννία, μια άφρονα πλεονεξία και ανέπτυξε αισθήματα μισαλλοδοξίας, εγωισμού και  διχόνοιας.

Βέβαια, οι χριστιανικές Εκκλησίες, θα ανάψουν τα φώτα, θα ανοίξουν τις πόρτες και θα καλοδεχτούν στις ακολουθίες των ημερών αυτών όλους τους πιστούς.  Θα γίνουν λατρευτικές συνάξεις, ομιλίες εορταστικές, μεγαλοπρεπείς λειτουργίες, αρχιερατικές πανηγύρεις, αλλά αμφιβάλλω, για το: αν ο Χριστός, ο Αληθινός Ιησούς, θα είναι εκεί!

«Μα…» θα μου πείτε, «γιατί;»     Γιατί… μετά από 45 χρόνια ιερέας της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, πιστεύω πως… όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τον Χριστό, που δεν έβρισκε κατάλυμα την κρύα εκείνη νύκτα των Χριστουγέννων, μα καμία σχέση με τον Ιησού, που βρέφος ακόμη μιας μέρας, έτρεχε από την Ιουδαία στην Αίγυπτο να κρυφτεί από τους εχθρούς Του και να αποφύγει την σφαγή, και ακόμη… καμία σχέση δεν έχουν όλα τούτα, με τον Χριστό που περπάτησε στη γη ξυπόλητος, ραπίστηκε, εδάρει, μαστιγώθηκε, φυλακίστηκε, μάτωσε χλευάστηκε, σταυρώθηκε και πόνεσε για τους ανθρώπους!

Κι αν με ρωτήσετε, για το τί έκανα εγώ, ο ταπεινός ιερέας του Χριστού… θα σας πω ότι, κι εγώ δουλώθηκα, υπέκυψα πολλές φορές στο πνεύμα του «κόσμου». Όσες φορές αναλογίζομαι τις «γκάφες» μου, μελαγχολώ και αιτούμαι συγνώμη από τον Κύριο, που τον περιφρόνησα χάρη της καλοπέρασης, του βολέματος, της ανέλιξης μου, της απόλαυσης… βλέπετε… δεν είμαι εξαίρεση στον κανόνα!

Βρισκόμαστε σε ένα τραγικό κομβικό σημείο της πανανθρώπινης πορείας και ακόμη, δεν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε επίγνωση του αληθινού Θεού, του Ιησού Χριστού!

Έχοντας επίγνωση της προσωπικής μου ευθύνης, για το κατάντημα τούτο, σας προτρέπω: φέτος, να κάνουμε όλοι μας, μια φιλότιμη προσπάθεια να μην αφήσουμε το πνεύμα του κόσμου, να μας παρασύρει στα ίδια και τα ίδια, όπως κάθε χρονιά που πέρασε.  Φέτος, με την βοήθεια του Θεού, να γίνουμε πιότερο προσεκτικοί στις εορταστικές μας εκδηλώσεις και περισσότερο επιμελείς ως προς την έκφραση της αγάπη μας προς τους άλλους και την πνευματική μας συμμετοχή στο θείο γεγονός της Γέννησης του Χριστού!

π. Νικόλαος

Share: