Θαυματουργική ανάδειξη ιερής Εικόνας


Ένα θαυμαστό και ασυνήθιστο γεγονός που μας θυμίζει διήγηση από τα  Συναξάρια της Εκκλησίας μας, συνέβη στο Σότσι της Ρωσίας.
Συγκεκριμένα ένα κοπάδι δελφινιών (12 σύμφωνα με μαρτυρία) έβγαλε στην ακτή μία εικόνα της Παναγίας μπροστά στα έκπληκτα μάτια ανθρώπων που βρισκόντουσαν στην παραλία.
Το γεγονός έφερε στην δημοσιότητα ένας συνταγματάρχης του Ρωσικού Στρατού και η σύζυγός του, οι οποίοι έκπληκτοι είδαν τα δελφίνια να κολυμπάνε πολύ κοντά στην ακτή και να βγάζουν ένα αντικείμενο.

Όταν τα δελφίνια απομακρύνθηκαν προς το πέλαγος, το ζευγάρι πλησίασε το σημείο όπου είδαν το αντικείμενο καλυμμένο από λάσπη.
Τότε η σύζυγος του συνταγματάρχη καθαρίζοντας το αντικείμενο αντίκρισε μια εικόνα της Παναγίας, δοξάζοντας τον Θεό για αυτό το θαυμαστό γεγονός.

Πρόκειται για την εικόνα της Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας, βασταζούσης τον Κύριό μας, Ιησού Χριστό.
Να αναφερθεί ότι κανείς δεν γνωρίζει πως η εικόνα κατέληξε στον βυθό της Μαύρης θάλασσας, αλλά και πως τα δελφίνια την μετέφεραν μέχρι την ακτή, παραμένει ανεξήγητο.

Τέλος να σημειωθεί πως ο συνταγματάρχης μετέφερε την εικόνα στην Μόσχα, με την ελπίδα να την δείξει στον Πατριάρχη Κύριλλο και να του διηγηθεί το θαυμαστό γεγονός.

Share:

«Η σιωπή των βοσκών»



27 Δεκμβρίου 2018.  Έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού σημειώθηκε, στις 07:10, έξω από τον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου, στη συμβολή των οδών Σκουφά και Λυκαβηττού στο Κολωνάκι!

Δεν πέρασε μια μέρα από την απόφασή μου, να μην ξαναγράψω για τα καμώματα του προκαθήμενου, κατόπιν μιας ταπεινής παρατήρησης πνευματικών τέκνων μου, αλλ’ όμως δεν μπορώ να μην υπογραμμίσω την απόλυτη απουσία του Αρχιεπισκόπου, από την λίστα κληρικών, λαϊκών, πολιτικών και πολλών άλλων, που ένοιωσαν αγανάκτηση και αποτροπιασμό από την απεχθή πράξη αναρχικών στοιχείων και έσπευσαν να κατακρίνουν ή να καταγγείλουν την έλλειψη σεβασμού απέναντι στην Ορθοδοξία και την Εκκλησία μας!

Είχαμε δύο συνανθρώπους μας, αθώους καθ’όλα, θύματα της αντικοινωνικής συμπεριφοράς κάποιων ψυχάκηδων που φυτοζωούν στο περιθώριο της ζωής μας!  Ο ένας σεβαστός νεωκόρος εργαζόμενος άνθρωπος και ο άλλος έντιμος αστυνομικός δημόσιος λειτουργός!  Δύο φιλότιμα εργαζόμενοι, που είχαν την ατυχία να εμπλακούν στην εξτρεμιστική πράξη τοποθέτησης δολοφονικής βόμβας στον Ιερό Ναό, όπου θα συνέρρεε κατ’ εκείνη την ώρα, πλήθος ορθοδόξων πιστών.  Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πόσα θύματα θα υπήρχαν!
Και λέω… εγώ τώρα…  Αυτοί οι αθώοι άνθρωποι, δεν άξιζαν μια «Δήλωση»;   Ένα «Περαστικά» που θα τους έδινε κουράγιο και δύναμη;  Μια παρουσία του Αρχιεπισκόπου που θα καταξίωνε την αυτοθυσία τους και θα «τιμωρούσε» κατά κάποιον τρόπο, αυτήν την τρομοκρατική ενέργεια, στα μάτια του λαού;

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος καταδίκασε και με ανακοίνωσή του, «εκφράζει τα συναισθήματα των Ελλήνων Εβραίων, εύχεται ταχεία και πλήρη ανάρρωση στους τραυματίες».
Ο Γαβρόγλου ανέφερε ότι, «Η επίθεση σε κάθε χώρο λατρείας είναι μια επίθεση απέναντι στους θρησκευόμενους πολίτες αλλά και στο δημοκρατικό μας πολίτευμα».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παυλόπουλος, επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον Αρχιεπίσκοπο και εξέφρασε την συμπαράστασή του στην Εκκλησία.
Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν εξαφανισμένος.  Ούτε μια δήλωση, ούτε μια επίσκεψη στους τραυματίες, ούτε μια παρουσία. Γιατί;

Μακαριότατε, έτσι αφήσατε πάλιν ελεύθερες τις γλώσσες εκείνες που βυσσοδομούν, λέγοντας πως: Φοβάστε να πικράνετε τους πολιτικούς εκείνους, που υποθάλπουν και προστατεύουν τους ανατρεπτικούς λοστούς τις αναρχίας στην Ελλάδα!  Ότι, δεν συμφωνήσατε μόνον στα γνωστά «15 σημεία» με τον Τσίπρα, αλλά προχωρήσατε πιο βαθιά την σύμπραξη μαζί του!   Ότι, ο Αρχιεπίσκοπος είναι «κυβερνητικός»!

Μα γιατί, το κάνετε αυτό;
Δεν ξέρετε ότι έτσι μειώνεται ο σεβασμός πολλών, στο πρόσωπό σας αλλά και στα αξίωμα που κατέχετε;   Δίνετε την εντύπωση του «υπερασπιστή» της άθεης και ανθελληνικής Κυβέρνησης!  Γράφουν και λένε, ότι:   «ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σιωπά εκκωφαντικά όταν η Εκκλησία πλήττεται, από αναρχικούς τρομοκράτες και πολεμούνται τα ιερά και όσια του τόπου μας»!
Πάντως, τολμώ ταπεινά να σας πω, ότι:  η εικόνα σας, ως ενός  άφαντου Αρχιεπισκόπου μετά από ένα τρομοκρατικό χτύπημα στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου,  είναι επιεικώς απαράδεκτη!

 π. Νικόλαος


https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=3692565725725700045#editor/target=post;postID=5523642175671709437
Share:

Η Ευχή των Χριστουγέννων

Στο τέλος του βιβλίου της Αποκαλύψεως, ο συγγραφέας του βιβλίου Άγιος Ιωάννης, ο Θεολόγος, ο συγγραφέας του Κατά Ιωάννη Ευαγγελίου και Απόστολος του Κυρίου Ιησού, ολοκληρώνει την αποκαλυπτική διήγηση του προφητικού του οράματος, με την ευχή: «Αμήν, ναι έρχου Κύριε Ιησού».


 Βεβαίως αυτή η ευχή, έχει εσχατολογικό χαρακτήρα, σημαίνει δηλαδή, την λαχτάρα των πιστευόντων στον Ιησού, να τον συναντήσουν στο τέλος των αιώνων, στην εποχή της δεύτερης έλευσης Του, όταν θα αποδώσει «εκάστω, κατά τα έργα αυτού»!
Όμως, στις ζοφερές ημέρες της αλλοπρόσαλλης εποχής μας, η ευχή αυτή, αποκτά ένα άλλο πηγαίο συναίσθημα λύτρωσης και αποκατάστασης! 
Σήμερα, οι πιστεύοντες στον Ιησού Χριστό, ως Κύριο της ιστορίας, Δημιουργό της πλάσης και Σωτήρα των ψυχών, βρίσκουν στην Ευχή αυτή, ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, μια ιερή προσμονή για ολοκλήρωση και ενότητα με την δύναμη και την πηγή της ζωής, τον Ιησού!
Παραμονές της θείας Γέννησής Του Θεού (κατά σάρκα, ως άνθρωπος), η Ευχή: «Αμήν, ναι έρχου, Κύριε Ιησού!» μπορεί να αποτελέσει για τους πιστούς, το κλειδί της θείας «φανέρωσης» ή μάλλον «αποκάλυψης» του Σωτήρα των βασανισμένων ψυχών μας!
Αν κάνουμε αυτήν την Ευχή, αυτό το «κάλεσμα» του Ιησού, στη ζωή μας με ειλικρίνεια και επίγνωση, τότε μπορεί να γίνει έναυσμα για μια αληθινή προσπάθεια μετάνοιας, συγνώμης και πνευματικής ζωής.
Λέγοντας αυτή την Ευχή, η ελπίδα και η προσμονή της έλευσης του Κυρίου, ως βρέφους επί της γης αλλά και ως δίκαιου μελλοντικού Κριτή, αυξάνουν μέσα στην καρδιά μας, ένα αίσθημα ασφάλειας και προστασίας.

Γι αυτό, κάθε Χριστούγεννα, κάθε φορά που εορτάζουμε την πρώτη έλευση του Σωτήρα μας, ανάμεσά μας, καθώς η καρδιά μας γεμίζει από ευχαριστία και δοξολογία, ο νους προτρέχει στα μελλούμενα γεγονότα της αιώνιας ζωής και μακαριότητας, στην «εν Χριστώ» ζωή!
Αν μάλιστα, γίνει η καθημερινή Ευχή, μας γεμίζει δύναμη και απαντοχή, διώχνει μακριά τις θλίψεις και τους έμμονους λογισμούς, τις νοερές θλιβερές εικόνες, τα πάθη που κατατρώγουν την συνείδησή μας για τις πράξεις μας που είναι ασύμβατες με την πίστη μας στον Χριστό.  Αρκεί να κατανοήσουμε, ότι ο Χριστός ήλθε σαν Σωτήρας και θα έλθει «εν δόξη» ως Θεός για μένα, για σένα, για όλους προσωπικά. 
«Αμήν, ναι έρχου Κύριε Ιησού»!

π.Νικόλαος



Share:

Ο Ιησούς, των Χριστουγέννων μας

Τα Χριστούγεννα ως εορταστική περίοδος, στον «σημερινό κόσμο» παγκοσμίως ακόμη και στις χριστιανικές ορθόδοξες κοινωνίες, δεν έχουν κανένα πνευματικό υπόβαθρο καμία βαθύτερη θρησκευτική σημασία, εκτός από αυτή, που αγωνιωδώς οι εκκλησίες προσπαθούν να εμπνεύσουν στα μέλη τους, αλλά ομολογουμένως, με πολύ δυσκολία.

Δυστυχώς κάθε πνευματική έννοια των γεγονότων της θείας Γεννήσεως του Κυρίου μας, αφήνει αδιάφορη την πλειονότητα των ανθρώπων, για τους οποίους «Χριστούγεννα» είναι μια ακόμη ευκαιρία κατανάλωσης αγαθών, ανάπαυλας, χαράς και ξεκούρασης.
Βέβαια ο άνθρωπος, δεν παύει καθημερινά να εκδηλώνει την καταναλωτική φύση του, αλλά αυτό που συμβαίνει στην περίοδο των Χριστουγέννων, στο εξωτερικό, δυστυχώς όμως και στην πατρίδα μας, είναι εξωφρενικό.
Πρόκειται για μια ακατανόητη συμπεριφορά ή για μια μεθοδευμένη μάθηση των μαζών στην αναζήτηση της ευτυχίας και της χαράς στα αγαθά της ζωής και μάλιστα σε εκείνα που μπορεί να καταναλώσει ο καθένας μας, σε όλο πλέον το διάστημα του έτους, ανεξάρτητα από γιορτές και πανηγύρια!  Για παράδειγμα: στην εποχή μας, γαλοπούλα μπορεί να καταναλώσει κανείς καθ όλη τη διάρκεια του έτους. Το ίδιο συμβαίνει με την ποικιλία των τυριών, των αλλαντικών και όσων εδεσμάτων καταναλώνουμε κατά κόρον τις ημέρες των αγίων Εορτών του Δωδεκαημέρου (των Χριστουγέννων).
Αναντίρρητα, μπορεί να υποστηρίξει κανείς, ότι: τα Χριστούγεννα, για τον «εκσυγχρονισμένο και πολιτισμένο» άνθρωπο της εποχής μας, δεν έχουν καμία σχέση με το αληθινό νόημα και την πνευματική αξία της Ενανθρωπήσεως του Ιησού Χριστού! 
Τα Χριστούγεννα που βιώνουμε σήμερα, είναι ένα πανδαιμόνιο καταναλωτισμού και παράλογης σπατάλης, που δεν έχει ίχνος πνευματικότητας!    Αυτή η περίοδος εορτασμών για την ενανθρώπηση του Χριστού, δεν έχει καν ούτε μια ιδέα από Ιησού Χριστό!
Ο Χριστός μας, παιδιά μου,ήρθε ανάμεσά μας, με σκοπό να μας αποδεσμεύσει από την αγριότητα, την ατιμία, το μίσος και την αμαρτία που επικρατούσε στις ανθρώπινες κοινωνίες που είχαν καταντήσει μια κόλαση.  Ενανθρωπίστηκε, με στόχο να αποκαλύψει στους ανθρώπους τον τρόπο να αποκτήσουν τις αρετές που είχαν στον Παράδεισο και τις έχασαν!  Δίδαξε στους ανθρώπους την Αγάπη, την Αλληλεγγύη, το Σεβασμό, την Ηθική, τη Φιλανθρωπία, το Μέτρο και τη Συγνώμη.  Μας έδωσε ένα «άλλο» νόημα ζωής, στόχους, ανθρωπιά, πληρότητα, δικαιοσύνη, αξίες, ιδανικά και πίστη!
Αλλά σήμερα, αντί ο άνθρωπος να βρίσκεται σε μια ευχαριστήρια επικοινωνία με τον Θεό αλλά και με τον συνάνθρωπό του, αντί να ζει με αφοσίωση και πίστη στον Θεό και σε αγαθή συνύπαρξη με ειρήνη και αγάπη με τον συνάνθρωπό του, κατασκεύασε μια επίγεια τυραννία, μια άφρονα πλεονεξία και ανέπτυξε αισθήματα μισαλλοδοξίας, εγωισμού και  διχόνοιας.
Βέβαια, οι χριστιανικές Εκκλησίες, θα ανάψουν τα φώτα, θα ανοίξουν τις πόρτες και θα καλοδεχτούν στις ακολουθίες των ημερών αυτών όλους τους πιστούς.  Θα γίνουν λατρευτικές συνάξεις, ομιλίες εορταστικές, μεγαλοπρεπείς λειτουργίες, αρχιερατικές πανηγύρεις, αλλά αμφιβάλλω, για το: αν ο Χριστός, ο Αληθινός Ιησούς, θα είναι εκεί!
«Μα…» θα μου πείτε, «γιατί;»     Γιατί… μετά από 45 χρόνια ιερέας της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, πιστεύω πως… όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τον Χριστό, που δεν έβρισκε κατάλυμα την κρύα εκείνη νύκτα των Χριστουγέννων, μα καμία σχέση με τον Ιησού, που βρέφος ακόμη μιας μέρας, έτρεχε από την Ιουδαία στην Αίγυπτο να κρυφτεί από τους εχθρούς Του και να αποφύγει την σφαγή, και ακόμη… καμία σχέση δεν έχουν όλα τούτα, με τον Χριστό που περπάτησε στη γη ξυπόλητος, ραπίστηκε, εδάρει, μαστιγώθηκε, φυλακίστηκε, μάτωσε χλευάστηκε, σταυρώθηκε και πόνεσε για τους ανθρώπους!
Κι αν με ρωτήσετε, για το τί έκανα εγώ, ο ταπεινός ιερέας του Χριστού… θα σας πω ότι, κι εγώ δουλώθηκα, υπέκυψα πολλές φορές στο πνεύμα του «κόσμου». Όσες φορές αναλογίζομαι τις «γκάφες» μου, μελαγχολώ και αιτούμαι συγνώμη από τον Κύριο, που τον περιφρόνησα χάρη της καλοπέρασης, του βολέματος, της ανέλιξης μου, της απόλαυσης… βλέπετε… δεν είμαι εξαίρεση στον κανόνα!
Βρισκόμαστε σε ένα τραγικό κομβικό σημείο της πανανθρώπινης πορείας και ακόμη, δεν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε επίγνωση του αληθινού Θεού, του Ιησού Χριστού!
Έχοντας επίγνωση της προσωπικής μου ευθύνης, για το κατάντημα τούτο, σας προτρέπω: φέτος, να κάνουμε όλοι μας, μια φιλότιμη προσπάθεια να μην αφήσουμε το πνεύμα του κόσμου, να μας παρασύρει στα ίδια και τα ίδια, όπως κάθε χρονιά που πέρασε.  Φέτος, με την βοήθεια του Θεού, να γίνουμε πιότερο προσεκτικοί στις εορταστικές μας εκδηλώσεις και περισσότερο επιμελείς ως προς την έκφραση της αγάπη μας προς τους άλλους και την πνευματική μας συμμετοχή στο θείο γεγονός της Γέννησης του Χριστού!
π. Νικόλαος


Share:

«Πετούν» έξω από τα Σχολεία μας, τον ήρωα Παύλο Μελά, οι προδότες του Ελληνισμού!


Μετά από την κατάπτυστη «Συμφωνία των Πρεσπών», ξεκίνησε ήδη η αλλοίωση της ελληνικής Ιστορίας.   Μια περίεργη και όπως φαίνεται, προδοτική Επιτροπή, που συστήθηκε  για να εξετάσει τα σχολικά βιβλία μεταξύ Σκοπίων και Ελλάδας,  έχει ήδη ξεκινήσει να αλλοιώνει σε βάρος της Ιστορίας μας, κείμενα που αφορούν στον Μακεδονικό Αγώνα για την απελευθέρωση του Ελληνισμού στην Μακεδονία μας.  Φρόντισε μάλιστα να «κοπεί» από τα βιβλία της Ιστορίας,  ο Μακεδονομάχος ήρωας του Αγώνα, Παύλος Μελάς!

Την αποκάλυψη την έκανε με αποκλειστικό του δημοσίευμα ο καθηγητής Θ. Μαλκίδης στο προσωπικό του ιστολόγιο, όπου αναφέρεται ότι το υπουργείο Παιδείας στην Ελλάδα, με έγγραφό του παραθέτει αναλυτικό οδηγό σχετικά με τα κεφάλαια της Ιστορίας που πρέπει να διδαχθούν οι μαθητές της Γ Λυκείου και βέβαια εκείνα που μένουν εκτός ύλης, όπως τα κεφάλαια που αναφέρονται στις προσωπικότητες όπως ο Παύλος Μελάς, ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο  Ίωνας  Δραγούμης αλλά και ολόκληρος ο Μακεδονικός Αγώνας!

Ο σκοπός, για το «κόψιμο» της ύλης που περιλαμβάνει τα ανωτέρω κεφάλαια, είναι… να μη κουράζονται οι μαθητές!!!  «Για να μην κουραστούν οι μαθητές από τις επαναλήψεις»… απάντησαν χαρακτηριστικά κύκλοι του υπουργείου Παιδείας!

Η Επιτροπή αυτή, συστήθηκε για να συζητηθούν ιστορικά, εκπαιδευτικά και αρχαιολογικά θέματα, μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, με ύπουλο τρόπο και προοπτικές «ξεπουλήματος» της Ιστορίας μας, αφού συστήθηκε, χωρίς να έχει κυρωθεί επισήμως η επάρατη «Συμφωνία»των Τσίπρα-Ζάεφ στις Πρέσπες.
Μιλάμε για τραγικές εξελίξεις που απορρέουν από την προδοτική «Συμφωνία» παράδοσης της Μακεδονίας μας,  που δείχνουν ότι σε καμία περίπτωση, οι σλάβοι των Σκοπίων, δεν πρόκειται να αφήσουν ανεκμετάλλευτες όσες ευκαιρίες τους προσφέρει πλέον η «προδοτική ηλιθιότητα» των ξενοκίνητων πολιτικών, που ορίσαμε να μας κυβερνήσουν! 

Συνεχίζοντας το εθνομηδενιστικό έργο τους, με ανθελληνικό μίσος, θέλουν "πάσει δυνάμη" να σβήσουν από την ιστορική μνήμη του Λαού μας (ιδιαίτερα της νεολαίας) τον Μακεδονικό Ηρωικό Αγώνα των Προγόνων μας!  Παρέδωσαν το όνομα Μακεδονία, αναγνώρισαν ως μακεδονική γλώσσα τα «σκοπιανά» βλάχικα και τώρα βγάζοντας εκτός διδακτέας ύλης (από το βιβλίο Γενικής Ιστορίας της Γ΄Λυκείου) τον Μακεδονικό Αγώνα, «ξεσχίζουν τα σωθικά» του Ελληνισμού!

Κι όλα αυτά, λίγες  ώρες μετά τις εμπρηστικές δηλώσεις του σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, πως είναι Μακεδόνας, πως δεν υπάρχει άλλη Μακεδονία και πως η δήθεν «μακεδονική γλώσσα» θα διδάσκεται πλέον και στα ελληνικά σχολεία.

π. Νικόλαος


Πηγή:  www. iefimerida.gr

Share:

Άγιος Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων

Άγιος Νικόλαος, ο Επίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός.

Ο Άγιος Νικόλαος είναι από τους πιο γνωστούς αγίους της χριστιανοσύνης. Το όνομά του, βρίσκεται στο στόμα αναρίθμητων πιστών, που ζητούν τη βοήθειά του. Το όνομά του το φέρουν εκατομμύρια Χριστιανοί και πολλοί είναι οι Ναοί, οι αφιερωμένοι στον Άγιο. Μετά την Παναγία Μητέρα του Χριστού και τον Άγιο Γεώργιο, είναι ο περισσότερο γνωστός θαυματουργός Άγιος, σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, υπάρχουν εκατοντάδες ιεροί Ναοί, που είναι αφιερωμένοι στο μεγάλο αυτόν Ιεράρχη. Είναι αυτός που προστατεύει τους θαλασσινούς και όλους εκείνους που συναντούν τρικυμίες στη ζωή τους. Γι΄αυτό έχουν κτιστεί πολλές Εκκλησίες προς τιμή του. Όλη του η ζωή, ήταν μια θαυμαστή ενσάρκωση της αγάπης και της φιλανθρωπίας του Χριστού, γι αυτό ας προσπαθήσουμε να μιμηθούμε το φωτεινό του παράδειγμα.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας της Μικράς Ασίας γύρω στα 230 με 250 μ.Χ. Πότε ακριβώς γεννήθηκε δεν είναι γνωστό. Πάντως κατά το έτος 300 μ.Χ. την εποχή των ασεβών αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού ήταν Αρχιερέας των Μυραίων (κατοίκων της πόλεως Μύρων στη Λυκία, επαρχεία της νότιας Μικράς Ασίας. Έζησε δε και μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς χριστιανοί και η οικονομική τους κατάσταση ήταν πολύ καλή. Γι΄αυτό οι φωτισμένοι γονείς του, μόρφωσαν πρώτα την απαλή ψυχή του παιδιού τους με τη θρησκεία του Χριστού μας και ύστερα τον έστειλαν στο σχολείο για να μάθει γράμματα. Από μικρός ο Άγιος Νικόλαος έδειχνε την αφοσίωσή του και την αγάπη του στο Θεό, περνώντας την ημέρα του με προσευχές και νήστευε την Τετάρτη και την Παρασκευή. Ακόμα και όταν ήταν βρέφος σύμφωνα με μια παράδοση δεν ήθελε να θηλάσει Τετάρτη και Παρασκευή, παρά μόνο μετά τη δύση του ηλίου.
Όταν μεγάλωσε μισούσε τις απρεπείς και τις κακές συνομιλίες και συναναστροφές των νέων. Αγαπούσε να πηγαίνει τακτικά στην Εκκλησία και να συναναστρέφεται με ήσυχους, ήρεμους και καλούς ανθρώπους. Άκουε τις συμβουλές των μεγαλυτέρων του και προσπαθούσε να τις εφαρμόζει, όπου ήταν αναγκαίες.
Έμεινε ορφανός στο άνθος της ηλικίας του και απροστάτευτος μέσα στους πολλούς κινδύνους του ειδωλολατρικού περιβάλλοντός του. Εδώ είναι η πρώτη του νίκη. Τίποτε δεν τον παρασύρει. Την περιουσία του τη χρησιμοποιεί για έργα αγάπης και φιλανθρωπίας. Τον θαυμάζουν οι Χριστιανοί για τη σταθερότητά του και προσεύχονται στο Θεό να τον αξιώσει να υπηρετήσει την Εκκλησία.
Εκείνο τον καιρό Αρχιεπίσκοπος της Λυκίας ήταν ο θείος του. Αφού εκτίμησε τις αρετές και τη μεγάλη του πίστη τον κάλεσε στην υπηρεσία του Κυρίου και τον χειροτόνησε ιερέα της Επισκοπής.

Όταν έγινε ιερέας μοίρασε όλη την περιουσία του, που του άφησαν οι γονείς του, στους φτωχούς. Έντυσε γυμνούς και δυστυχισμένους. Δεν σπατάλησε την περιουσία του στις διασκεδάσεις, ούτε σε πολυτελή ενδύματα, όπως κάνουν πολλοί νέοι της σημερινής εποχής, γιατί άκουε τον Προφητάνακτα Δαβίδ, ο οποίος οποίος λέγει. "Πλούτος εάν ρέει, μη προστίθεσθε καρδίαν" (Ψαλμός ξα΄2).  Έτσι έκανε και ο Άγιος. Δεν έδωσε προσοχή στον ρέοντα και φθαρτό πλούτο, αλλά σκόρπισε αυτό, όπως έπρεπε, για να κερδίσει άφθαρτο και αιώνια ζωή. Η απλοχεριά του έσωσε πολλούς χριστιανούς από τον κατήφορο της αμαρτίας. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων.
Οι μέρες του Αγίου περνούσαν με νηστεία, προσευχή και πολλές ελεημοσύνες.Άγρυπνα γονάτιζε και παρακαλούσε τον Χριστό να του δίνει δύναμη, υπομονή και θάρρος για να μη λυγίσει στους πειρασμούς του σατανά.
Από τις πολλές ελεημοσύνες που έκαμε ο Άγιος ακούστε μια θαυμαστή και παράδοξη.

Ο Άγιος σώζει χριστιανούς καταδικασμένους
σε θάνατο, για την πίστη τους στον Χριστό!
Τον καιρό εκείνο ζούσε ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος είχε τρεις πολύ όμορφες θυγατέρες. Από φθόνο των εχθρών του ο πλούσιος έχασε όλη του την περιουσία και έφτασε σε μεγάλη φτώχεια. Βρέθηκε σε τέτοια θλιβερή και δύσκολη κατάσταση που δεν μπορούσε να ζήσει μαζί με τις τρεις του θυγατέρες . Αποφάσισε να βάλει τις θυγατέρες του σε πορνείο, για να έχουν κάποιο εισόδημα και να μπορούν να ζήσουν. Ο δε Πανάγαθος Θεός, ο γιγνώσκων τα κρύφια των καρδιών, θέλησε να ελευθερώσει τις τρεις εκείνες ψυχές από την κόλαση και την αμαρτία.Κατά την ίδια εκείνη μέρα, κατά την οποία φανέρωσε ο πατέρας των κοριτσιών τη βούλησή του, το έμαθε και ο Άγιος Νικόλαος. Αμέσως έβαλε σε ένα μαντήλι τριακόσια φλουριά, πήγε κρυφά και το έριξε στο σπίτι του πτωχεύσαντος πλουσίου από μια θυρίδα και έφυγε αμέσως χωρίς να γίνει αντιληπτός. Δεν ήθελε να φανερωθεί σε κανένα, γιατί απέφευγε τον έπαινο των ανθρώπων και μόνον επιθυμούσε να αρέσει στο Θεό. Άκουε το Ιερό Ευαγγέλιο που έλεγε. "Σου δε ποιούντος ελεημοσύνην, μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου" (Ευαγγέλιο Ματθαίου. στ΄, 3) δηλαδή "όταν κάμνεις την ελεημοσύνη, να μη το γνωρίζει κανένας".

Ο πατέρας των τριών κοριτσιών ξύπνησε το πρωί και είδε στο σπίτι ένα μαντήλι δεμένο και το άνοιξε αμέσως. Μόλις είδε τόσα πολλά φλουριά έμεινε εκστατικός και έτριβε τα μάτια του από χαρά, μη πιστεύοντας το γεγονός. Μέτρησε αμέσως τα φλουριά και τα βρήκε ακριβώς τριακόσια. Μεγάλη περιουσία είχε στα χέρια του,γι΄αυτό ήταν πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος, αλλά ήθελε να μάθει ποίος έκαμε αυτή την καλή πράξη. Αφού δεν γνώριζε τον ευεργέτη του ευχαριστούσε και δοξολογούσε συνέχεια τον Θεό. Αμέσως φρόντισε και ενύμφευσε την μεγαλύτερη του θυγατέρα με κάποιο πλούσιο της πόλης εκείνης και της έδωσε και τα τριακόσια φλουριά σαν προίκα. Ήλπιζε δε ότι εκείνος που τον βοήθησε θα φρόντιζε να τον βοηθήσει για την προίκα και των άλλων δυο κοριτσιών.
Αφού ο Άγιος Νικόλαος είδε ότι ο πατέρας χρησιμοποίησε τα χρήματα για καλό σκοπό, αμέσως τη δεύτερη νύκτα δένει σε άλλο μαντήλι άλλα τριακόσια φλουριά και το βράδυ πήγε και τα έριξε πάλι από τη θυρίδα. Όταν ξύπνησε το πρωί ο πατέρας των κοριτσιών, βλέπει ένα άλλο μαντήλι με άλλα τριακόσια φλουριά. Θαύμασε για το γεγονός και παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει τον άνθρωπο που του έκαμε αυτό το μεγάλο καλό και σώθηκαν τα κορίτσια του από την αμαρτία. Ήθελε να του φανερώσει τον ευεργέτη του που με την ελεημοσύνη του άρπαξε από τα χέρια του διαβόλου τις τρεις θυγατέρες του και τις έσωσε. Έτσι ενύμφευσε και τη δεύτερή του θυγατέρα δίνοντάς της σαν προίκα τα τριακόσια φλουριά, ελπίζοντας στον Θεό,ότι ο ευεργέτης θα βοηθήσει και την τρίτη του θυγατέρα.


Ο Άγιος προικίζει τις φτωχές κόρες.
Την τρίτη φορά όμως ήταν πολύ προσεχτικός και ήθελε να τρέξει και να δει τον ευεργέτη του. Ο δε Άγιος Νικόλαος βλέποντας ότι ενύμφευσε και τη δεύτερή του θυγατέρα αποφάσισε να τελειώσει το καλό. Οπότε έδεσε σε άλλο μαντήλι άλλα τριακόσια φλουριά και πήγε να τα ρίξει κρυφά τη νύχτα από τη θυρίδα. Μόλις τα έριξε ο Άγιος, ο πατέρας των κοριτσιών ήταν ξύπνιος δεν κοιμήθηκε, άνοιξε την πόρτα, έτρεξε και είδε κάποιο να φεύγει τρέχοντας. Ύστερα για λίγη ώρα έτρεχε ο ένας τον άλλο. Ο πατέρας των κοριτσιών τον έφτασε και είδε ότι ήταν ο Άγιος Νικόλαος, ο πασίγνωστος και δημοφιλέστατος άγιος, ο μεγάλος ευεργέτης των φτωχών και των δυστυχισμένων. Αμέσως έπεσε στα πόδια του και με δάκρυα στα μάτια του έλεγε. "Σε ευχαριστώ, δούλε του Θεού, που με λυπήθηκες εμένα τον ταλαίπωρο και άθλιο και μου έκαμες τέτοια μεγάλη ελεημοσύνη. Ευτυχώς που με πρόλαβες γιατί διαφορετικά θα χανόμουν ψυχικά και σωματικά". Όταν είδε ο Άγιος Νικόλαος ότι φανερώθηκε η αρετή του, είπε σ΄αυτόν. "Δεν θέλω να πεις σε κανένα τίποτε, ενόσω ζω, για την καλοσύνη που σου έκανα".
Την επόμενη μέρα ο πατέρας νύμφευσε και την Τρίτη θυγατέρα του και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ειρηνικά και δοξάζοντας το όνομα του Θεού.

Ύστερα από καιρό θέλησε να πάει στα Ιεροσόλυμα, να δει τους Αγίους Τόπους εκεί που μαρτύρησε ο Θεάνθρωπος. Έτσι μπήκε σ΄ένα πλοίο μαζί με άλλους χριστιανούς για να πάει στην Παλαιστίνη.
Αφού προσκύνησε τον Άγιο Τάφο του Κυρίου, τον Γολγοθά, τον Τίμιο Σταυρό και είδε όλα τα μέρη που δίδαξε και μαρτύρησε ο Χριστός θέλησε να μείνει εκεί να ησυχάσει. Άγγελος Κυρίου τον διέταξε τη νύχτα να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Ο Άγιος δια της προσευχής του, καταπράυνε τη θάλασσα.
Την άλλη μέρα ο Άγιος πιστός στην προσταγή του Αγγέλου κατέβηκε στο λιμάνι και ρωτούσε αν κανένα πλοίο θα ξεκινούσε για τα Πάταρα. Κανένα όμως πλοίο δεν ξεκινούσε. Τότε μερικοί ναύτες του είπαν. "Όπου βρούμε ναύλο, εκεί θα πάμε". Αμέσως ο Άγιος τους είπε. "Να σας δώσω το ναύλο και να με πάρετε στα Πάταρα της Λυκίας". Ο πλοίαρχος και οι ναύτες βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν ούριος ύψωσαν τα πανιά και αναχώρησαν. Θέλοντας να περάσουν πρώτα από την πατρίδα τους έστρεψαν το πλοίο προς την κατεύθυνση της, αλλά ο Θεός για να μην λυπήσει τον Άγιο, σήκωσε μεγάλη τρικυμία, ώστε έσπασε το πηδάλιο-τιμόνι του πλοίου και οι ναύτες απελπισθέντες ανέμεναν το θάνατο. Ο Άγιος όμως δια της προσευχής του καταπράυνε τη θάλασσα. Ο πλοίαρχος μαζί με τους ναύτες του είδαν ότι έφθασαν στα Πάταρα και αφού έπεσαν στα πόδια του Αγίου του ζητούσαν συγχώρεση.  Ο Άγιος τους φανέρωσε τη σκέψη τους και τους συμβούλευσε να μην επαναλάβουν τέτοιο πράγμα στη ζωή τους, τους ευχήθηκε και τους κατευόδωσε.
Επιτέλους ύστερα από μια μεγάλη θαλασσοταραχή ο Άγιος επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα στα Πάταρα. Ο κόσμος του επιφύλαξε μεγάλη υποδοχή, γιατί τον αγαπούσε πάρα πολύ. Νέοι και γέροντες, άνδρες και γυναίκες, ακόμα και οι Μοναχοί του Μοναστηριού στο οποίο τον είχε αφήσει ο θείος του επίτροπο, όλοι εξήλθαν να τον καλωσορίσουν και να τον υποδεχτούν. Κοντά στα Πάταρα, σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων, ήταν μια μικρή πόλη που την έλεγαν Μύρα. Η πόλη Μύρα είναι στην Μικρά Ασία, αργότερα έγινε πρωτεύουσα της Λυκίας. Σήμερα τη λένε Ντεμπρέ. Εκεί πέθανε ο Μητροπολίτης της πόλης και ήθελαν να βρουν κάποιο άξιο για να τον αντικαταστήσει.

Εκεί μαζεύτηκαν οι Επίσκοποι και οι κληρικοί της επαρχίας των Μύρων για να εκλέξουν Αρχιερέα. Εκεί που συνεδρίαζαν, σηκώθηκε ένας από τους επισκόπους και είπε στους άλλους, να παρακαλέσουν τον Θεό να τους φωτίσει, για να κάνουν καλή επιλογή. Τη νύκτα, όλοι οι επίσκοποι είδαν τον ύπνο τους ένα άγγελο, που τους είπε να πάνε το πρωί στην Εκκλησία και όποιος μπει πρώτος μέσα, σε αυτόν να κάμουν επίσκοπο. Πράγματι έτσι έγινε. Ο πρώτος που μπήκε στο Ναό ήταν ο Νικόλαος. Έτσι χειροτονήθηκε ο Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων.
Η φιλανθρωπική του δράση μεγάλωσε πολύ όταν έγινε Αρχιερέας. Ίδρυσε φτωχοκομείο, ξενώνα, νοσοκομείο και άλλα ιδρύματα.
Την εποχή εκείνη, γύρω στο έτος 300 μ.Χ., ο Αυτοκράτορας της Ρώμης Διοκλητιανός (230-313 μ.Χ.) πίστευε πως η αρχαία θρησκεία ήταν απαραίτητη για την ενότητα του κράτους, γι΄αυτό καταδίωξε σκληρά τους χριστιανούς. Ευτυχώς παραιτήθηκε από την εξουσία του το 305 και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του με μεγάλη απλότητα στα κτήματα του στη Δαλματία.
Επίσης ένας άλλος Ρωμαίος αυτοκράτορας ο Μαξιμιανός (245-310 μ.Χ) έκανε μεγάλο διωγμό εναντίον των χριστιανών. Αυτός είχε στην κυριαρχία του την Ισπανία, την Αφρική και την Ιταλία με έδρα τα Μεδιόλανα, το σημερινό Μιλάνο.  Συγκρούστηκε με τον Μ. Κωνσταντίνο που τον σκότωσε ή τον ανάγκασε να αυτοκτονήσει.
Ο Διοκλητιανός και ο Μάξιμος έστειλαν αγγελιοφόρους σ΄όλους τους έπαρχους και τους διέταξαν να τιμωρούν τους εχθρούς των αρχαίων Θεών, τους χριστιανούς, αν όμως αρνηθούν το Χριστό, τότε να τους τιμούν. 
Πολλοί χριστιανοί από το φόβο των σκληρών βασανιστηρίων προσκύνησαν τα είδωλα και πήραν λεφτά, κτήματα ή και κάτι άλλο.
 Άλλοι πάλι ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί και πέθαναν με φρικτά βασανιστήρια.Σ΄ αυτό τον διωγμό, ο έπαρχος της Λυκίας, έπιασε πολλούς χριστιανούς και μαζί μ΄αυτούς και τον Άγιο Νικόλαο, τους έδιωξε από τα Μύρα και τους έριξε στη φυλακή για έξι ολόκληρα χρόνια.

Ο Άγιος Νικόλαος ακόμα και μέσα στη φυλακή δίδασκε τους χριστιανούς και τους ενθάρρυνε. Από τους πολλούς ραβδισμούς που του έδωσαν, το σώμα του έγινε κατάμαυρο και έτρεχε αίμα από τις πολλές πληγές του. Δεμένος με βαριές αλυσίδες τον έριξαν στη φυλακή για να συνεχίσει τα μαρτύριά του, είδε τότε με τα μάτια του το Χριστό, να του γιατρεύει τις πληγές, να τον ενθαρρύνει και να τον πλημμυρίζει με ανέκφραστη αγαλλίαση. Και να πως. Κόντευε να ξημερώσει. Ο Άγιος φορτωμένος με αλυσίδες, διάβαζε την ορθρινή προσευχή του. Ευχαριστούσε τον Πανάγαθο που τον αξίωνε να φέρει τα "στίγματα του Κυρίου" στο σώμα του, σαν τον Παύλο. Η χαρά του κορυφώθηκε, όταν σε λίγο άκουσε μέσα στη σκοτεινιά της φυλακής του αγγελικές φωνές να ψάλλουν μαζί του και μυρίστηκε την ευωδία ουράνιου μοσχολίβανου.
Μόλις πρόβαλε η αυγή, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου απλώνονταν στη γη, όταν έξω ακούστηκαν πολλές φωνές, σωστός αλαλαγμός. Σείεται η φυλακή και άγριοι κτύποι συνταράζουν τη σιδερένια πόρτα της ζητώντας να την εκβιάσουν. Ο Άγιος σκέπτεται. "Φαίνεται ότι ήρθε η ευλογημένη ώρα! Ή ήλθαν για να συνεχίσουν πιο άγρια τα μαρτύρια!  Ενίσχυσε με Κύριε, να τα αντικρίσω με το ίδιο χαμόγελο και δέξου το πνεύμα μου στους κόλπους σου!". Δεν πρόφτασε να τελειώσει τη σκέψη του και η σιδερένια πόρτα κλονίζεται, υποχωρεί, ανοίγει διάπλατα, τρελός από χαρά ο δεσμοφύλακας ορμά μέσα, αρπάζει τον Άγιο στα χέρια του κλαίγοντας και προσκυνώντας τα δεσμά του, που δέχθηκε για την αγάπη του Χριστού, τον βγάζει έξω απ΄την φυλακή και τον φέρνει θριαμβευτικά στη Μητρόπολή του. Οι θερμές προσευχές του λαού για τον ποιμενάρχη τους εισακούστηκαν.

Όταν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός πέθαναν ανέβηκε στο θρόνο ο Κωνσταντίνος,ο γιος του Κωνσταντίνου του Χλωρού και της Αγίας Ελένης, ο οποίος ονομάστηκε μετά Μέγας Κωνσταντίνος, από τα μεγάλα έργα που έκανε και τον τρόπο που αναδιοργάνωσε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ο Κωνσταντίνος διέταξε όλους τους επάρχους, να λευτερώσουν όλους τους χριστιανούς από τις φυλακές και να γκρεμίσουν τους βωμούς των ειδωλολατρών.  Ποιος μπορεί να περιγράψει τι έγινε τότε; Η γλώσσα του ανθρώπου είναι αδύνατη να εκφράσει τα συναισθήματα που πλημμύριζαν το λαό και η πέννα ακόμα πιο πολύ αδύνατη να παραστήσει το παραλήρημα, που κατέλαβε τους χριστιανούς. Ο Άγιος Νικόλαος αδύνατος στο σώμα από τα πολλά βάσανα, ακμαίος όμως στη ψυχή,συνεχίζει τα υψηλά του καθήκοντα. Πέρασε πια η τρικυμία και ήρθε η γαλήνη. Ο Άγιος είναι πάλι στο θρόνο του ελεύθερος να φωτίζει το δρόμο των χριστιανών του, ελεύθερος να σπογγίσει τα δάκρυά τους, να λατρεύει τον Θεό, ν΄ανυψώνει το ποίμνιό του στα ύψη του ιερού και μεγάλου προορισμού του. Δεν φοβάται πια τους εχθρούς της πίστης.

Στα άγια του χέρια, ο Πανάγαθος εμπιστεύτηκε θεϊκή δύναμη κι' εκείνος τη χρησιμοποιούσε με αγαθότητα, με πραότητα, μα και με ορμή συνταρακτική, όταν αντίκριζε τους αγώνες εναντίον του Σατανά και των οργάνων του. Έτσι πέρασε όλη του η ζωή. Έφτασε παντού, κι΄όταν δεν μπορούσε να φτάσει με τα άθλια μέσα της συγκοινωνίας της εποχής εκείνης, έφτανε με το πνεύμα του. Παρηγορούσε τους πονεμένους και συμβούλευε τους πλανημένους, ενίσχυε τους φτωχούς.
Φρόντιζε ιδιαίτερα για τα νιάτα. Ήταν ένας φωτεινός οδηγός, που με τα λόγια του και το παράδειγμα του φώτιζε, καθοδηγούσε, ενέπνεε.
Τις ελεημοσύνες, τις αγρυπνίες και τις νηστείες του μόνο ο Θεός τις ξέρει.Απέφευγε τον έπαινο των ανθρώπων και ζητούσε μόνο τη δόξα του Θεού. Αλλ' όσο κρυβόταν ο Άγιος, τόσο ο Πανάγαθος τον τιμούσε, γιατί ο Άγιος τιμούσε με τα έργα του τον Θεό.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου παρουσιάστηκε πάλι ο σατανάς, με μορφή ανθρώπου, κι΄αυτός ήταν ο Άρειος. Ο Άρειος ήταν διάκος και αρκετά μορφωμένος. Έλεγε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά τον έφτιαξε ο Θεός,δηλαδή ήταν δημιούργημα του Θεού. Ο Αρχιερέας Αλεξανδρείας Πέτρος, τον έδιωξε από την Επισκοπή.
Ο Άρειος κατόρθωσε να πάρει με το μέρος του τον Μητροπολίτη Νικομήδειας και πολλούς άλλους αρχιερείς. Τότε ο Μέγας Κωνσταντίνος για να σταματήσει η σύγχυση μέσα στη χριστιανοσύνη, έδωσε εντολή, να μαζευτούν όλοι οι Μητροπολίτες και οι κληρικοί στην πόλη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., και να βρουν τη λύση, να λάμψει η αλήθεια.

325 μΧ. Α΄ Οικουμ. Σύνοδός: Το ράπισμα στον αντίθεο Άρειο!
Στην Α΄αυτή Οικουμενική Σύνοδο, πήραν μέρος 318 Πατέρες και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Άγιος Σπυρίδωνας, ο Μέγας Αθανάσιος και άλλοι. Όταν σε κάποια στιγμή ο Άρειος έφερε σε αδιέξοδο τους Αγίους Πατέρες, ο Άγιος Σπυρίδωνας έκανε το θαύμα με το κεραμίδι. Δηλαδή έβαλε ένα κομμάτι κεραμίδι στη χούφτα του, το έσφιξε και αυτό χωρίστηκε στα τρία: σε χώμα, νερό και φωτιά. Με αυτό τον θαύμα απέδειξε τον Τριαδικό Θεό (Πατέρας -Υιός - Άγιο Πνεύμα). Ο Άρειος όμως λόγω του εγωισμού του δεν πείστηκε και με την ρητορική του ικανότητα, γιατί ήταν πολύ μορφωμένος και μιλούσε με θάρρος και παρρησία, είπε ότι το θαύμα αυτό είναι δαιμονικό. Τότε, ο Άγιος Νικόλαος αγανακτισμένος, δεν κρατήθηκε, σηκώθηκε από τη θέση του και έδωσε ένα δυνατό χαστούκι στον Άρειο.
-Βασιλιά, είπε ο Άρειος, είναι σωστό μπροστά σου, ένας από τους Πατέρες να με κτυπήσει;  Αν είναι αμαθής, ας μη μιλάει, όπως κάνουν και οι άλλοι, αν πάλι ξέρει, ας πει τη γνώμη του.
-Σωστά μιλάς, Άρειε, του λέει ο Βασιλιάς. Ο Νικόλαος θα φυλακιστεί μέχρι να τελειώσει η Σύνοδος.
Φυλακίστηκε γιατί δεν επιτρεπόταν κανείς να κτυπήσει κάποιο, μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα και η ποινή ήταν ο θάνατος. Ο Αυτοκράτορας αμέσως έδωσε εντολή να πιάσουν τον επίσκοπο Πατάρων Νικόλαο. Τον έδεσαν και τον έβαλαν φυλακή,γιατί τον σεβόταν και δεν ήθελε τον θάνατό του.
Την νύκτα παρουσιάστηκε μέσα σε άσπρο σύννεφο ο Χριστός και η Παναγία και τον ρώτησαν γιατί τον έβαλαν φυλακή.
-Για τη δικιά σας αγάπη και πίστη μου απάντησε ο Νικόλαος.
Τότε ο Χριστός τον ελευθέρωσε από τα δεσμά και του έδωσε ένα Ευαγγέλιο και η Παναγία μας το ωμοφόριο του Αρχιερέα. Από τότε καθιερώθηκε όλοι οι Αρχιερείς να φορούν ωμοφόριο. Την άλλη μέρα όταν του πήγαν φαγητό και νερό στη φυλακή, τον είδαν να διαβάζει το Ευαγγέλιο και τους είπε την οπτασία που είδε και τι του συνέβηκε. Όλοι δόξασαν τον Θεό.

Η ιερά κοίμηση του Αγίου, 333 μΧ
Η Σύνοδος, καταδίκασε τον Άρειο σαν αιρετικό κι οι Πατέρες γύρισαν στις επαρχίες τους. Έτσι ο Άγιος Νικόλαος επέστρεψε στα Μύρα.
Σε ηλικία 100 χρόνων περίπου, αρρώστησε και σε λίγο κοιμήθηκε περί το έτος 333 μ.Χ. για να πάει να βρει τον Κύριο που τόσο πολύ αγάπησε. Προτού πεθάνει, την ώρα που προσευχόταν, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είδε αγγέλους που έρχονταν, για να παραλάβουν την αγιασμένη ψυχή του.
Το ιερό λείψανό του τάφηκε στην αυλή της Επισκοπής Λυκίας. Ύστερα από πολλά χρόνια, στην πρώτη Σταυροφορία των Φράγκων κι΄όταν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Αλέξιος ο Α΄, το μετέφερε στο Μπάρι της Ιταλίας. Η μνήμη αυτή της μεταφοράς γιορτάζεται στις 20 Μαΐου.

Ο Άγιος του Πολεμικού Ναυτικού
Η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα που πέθανε, και τον κατέταξε μεταξύ των μεγαλυτέρων και επισημότερων Αγίων. Η Πέμπτη μέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη σ΄αυτόν.
Επίσης χαρακτηρίζει τον Άγιο και ως ισαπόστολο, για το μεγάλο του έργο.
Θεωρείται και σαν ένας από τους μεγάλους προστάτες του Ελληνικού Έθνους, γιατί ο μεγάλος αυτός ιεράρχης, με τα άπειρα θαύματά του, αναδείχθηκε ο προστάτης άγιος των θαλασσινών και των ναυτιλλομένων. Επειδή η Ελλάδα είναι κατ΄εξοχήν ναυτική χώρα, τόσο στο Εμπορικό, όσο και στο Πολεμικό Ναυτικό γιορτάζει πανηγυρικά τον Άγιο, και στους Ναυστάθμους, και όπου υπάρχει ναυτική μονάδα,τελούνται λειτουργίες και δοξολογίες στη μνήμη του.
Τον Άγιο Νικόλαο δεν τον τιμούν μόνο οι άνθρωποι της θάλασσας, αλλά και το σύνολο του Ορθόδοξου Χριστιανικού κόσμου.
Τις πρεσβείες του Αγίου, Κύριε Ιησού Χριστέ, σώσον πάντας ημάς.

π. Νικόλαος

Share:

Η διαβολική ανατροπή στη ζωή μας


Διάβασα ένα διδακτικό δημοσίευμα και θεώρησα καλό να το αναδημοσιεύσω, εδώ στο site μας «ΠΤΕΡΥΓΕΣ Ορθοδοξίας».

Κάποτε ο διάβολος κάλεσε μια παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, είπε: «Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία. Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την αλήθεια. Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή στενή σχέση με τον Σωτήρα τους. Άπαξ και αποκτήσουν αυτήν τη σύνδεση με τον Ιησού, εμείς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους.
Έτσι, το μόνο που μας μένει είναι να τους κλέψουμε το χρόνο τους. Ας πηγαίνουν στην εκκλησία, δεν πειράζει, ας έχουν εκεί τις συνεστιάσεις τους κι όλα τα υπόλοιπα.
Ας έχουν έργο και δράση. Μόνο να μην έχουν χρόνο να αναπτύξουν αυτή τη ζωντανή σχέση με τον Ιησού.

Να τι θέλω από σας. Αποσπάστε τους την προσοχή από τον Σωτήρα τους και εμποδίστε τους από το να έχουν θερμή και στενή σχέση μαζί Του όλη μέρα. Ας τους παρασύρουμε σε μια χαλαρή σχέση με τον Ιησού, τυπική σχέση, χωρίς γνήσια πίστη και αγάπη γι’ Αυτόν.
Πώς θα το κάνουμε αυτό; ρώτησαν τότε οι δαίμονες.
Βάλτε τους να ασχολούνται με τα δευτερεύοντα θέματα και βρείτε τρόπους αμέτρητους να κρατάτε απασχολημένο το μυαλό τους, απάντησε.
Βάλτε μέσα τους τον πειρασμό να ξοδεύουν, να ξοδεύουν, να ξοδεύουν και να δανείζονται χρεώνοντας τις κάρτες τους.
Πείστε τις γυναίκες τους να πάνε να δουλεύουν πολλές ώρες εκτός σπιτιού και τους άνδρες να δουλεύουν 6-7 μέρες την εβδομάδα, 10-12 ώρες την ημέρα, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις
ανάγκες του τρόπου ζωής τους.
Εμποδίστε τους να ξοδεύουν χρόνο με τα παιδιά τους. Έτσι, καθώς θα διασπάται η οικογένειά τους, σύντομα το σπίτι δεν θα αποτελεί πια για αυτούς καταφύγιο από την πίεση της δουλειάς τους.
Κρατάτε πάντα το μυαλό τόσο γεμάτο με ερεθίσματα ώστε να είναι αδύνατο να ακούσουν τη σιγανή και απαλή φωνή του Θεού.

Βάλτε τους να παίζουν το ραδιόφωνο και το κασετόφωνο όποτε οδηγούν.
Φροντίστε να έχουν συνεχώς ανοιχτά στο σπίτι τους τα CD, το βίντεο, την τηλεόραση και τους υπολογιστές.
Βάλτε σε κάθε κατάστημα κι εστιατόριο που μπαίνουν μουσική που να παίζει ασταμάτητα. Αυτό θα συννεφιάζει το μυαλό τους και θα αδυνατίζει την κοινωνία τους με τον Χριστό μέσω της προσευχής.
Γεμίστε τα τραπέζια τους με περιοδικά και εφημερίδες. Κάντε τους υπερκαταναλωτικά όντα, να αγοράζουν, να ξοδεύουν χωρίς να έχουν τίποτα από αυτά πραγματική ανάγκη. Να ασχολούνται, να ταλαιπωρούνται και να απομακρύνονται από τον Ιησού Χριστό.
Σφυροκοπάτε τα μυαλά τους ακατάπαυστα με ειδήσεις όλο το 24ωρο.
Γεμίστε τους δρόμους με διαφημιστικές αφίσες, ώστε να μην τους αφήνετε στιγμή σε ησυχία όσο οδηγούν ή περπατούν.
Πλημμυρίστε τα γραμματοκιβώτιά τους με άχρηστα διαφημιστικά, καταλόγους ρούχων, τυχερών παιχνιδιών και κάθε τι που προάγει ψεύτικες ελπίδες ευημερίας.
Βάλτε κοκαλιάρικα μοντέλα στα εξώφυλλα των περιοδικών και στην τηλεόραση ώστε οι άνδρες να θεωρούν αυτά ως πρότυπα ομορφιάς και να μην ικανοποιούνται με την εμφάνιση της γυναίκας τους.
Δώστε κούραση στις συζύγους ώστε τα βράδια να μην είναι σε θέση να χαρούν σαν ζευγάρια με τους άνδρες τους. Δώστε τους πονοκεφάλους ώστε οι άνδρες να έχουν παράπονα, πικρίες και να αρχίσουν να ψάχνουν αλλού για ευχαρίστηση. Αυτό θα διαλύσει γρήγορα τις οικογένειες.
Διαφημίστε τον Άι Βασίλη ώστε να κλέψετε την προσοχή των παιδιών από το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων.
Το Πάσχα διαδώστε τα κουνελάκια και τα κόκκινα αυγά στη θέση του μηνύματος της Ανάστασης και της νίκης κατά της αμαρτίας.
Ακόμα και στη διασκέδασή τους φέρτε τους στα άκρα. Όταν γυρίζουν από διακοπές να είναι πτώμα στην κούραση και να έχουν μετανιώσει για τις επιλογές τους.
Μην τους αφήνετε να βγαίνουν στη φύση και να παρατηρούν ότι ο Θεός έφτιαξε.
Αντί για αυτό, στέλνετέ τους σε λούνα Παρκ, γήπεδα, κινηματογράφους, παιδότοπους και κονσέρτα.
Κρατάτε τους πάντα υπεραπασχολημένους. Να μη σκέφτονται, να μην αναζητούν, να μη προβληματίζονται.
Και όταν συναντώνται για πνευματική συντροφιά με άλλους πιστούς, κάντε ώστε να φεύγουν από κει με διαταραγμένη συνείδηση.
Δώστε τους να ασχολούνται με τόσους πολλούς «καλούς» στόχους, που να μην έχουν χρόνο ούτε ανάγκη να ζητήσουν τη δύναμη του Ιησού στη ζωή τους.
Σύντομα θα δουλεύουν ασταμάτητα για αυτόν το καλό σκοπό, που όμως ο Θεός δεν τους ανέθεσε, θυσιάζοντας την υγεία τους και την οικογένειά τους σ’ αυτόν με μεγάλη πιθανότητα να τα χάσουν και τα δύο.
Θα δουλέψει σίγουρα το σχέδιο αυτό.»
Οι δαίμονες έτρεξαν γρήγορα να βάλουν σε εφαρμογή όλα αυτά, ώστε οι Χριστιανοί να μην έχουν χρόνο για τον Σωτήρα τους.

Από pentapostagma.gr - Δημοσίευση: 3 /12/2018

Share:

Προσφατες Δημοσιευσεις

Προτεινομενα Posts

Φιλοι Αναγνωστες

s

https://gifer.com/en/ODF5

ΑναγνΩστες

ΑΡΧΕΙΟΝ ΑΡΘΡΩΝ

Ordered List

  1. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit.
  2. Aliquam tincidunt mauris eu risus.
  3. Vestibulum auctor dapibus neque.

Pages

Unordered List

  • Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit.
  • Aliquam tincidunt mauris eu risus.
  • Vestibulum auctor dapibus neque.

Support

Need our help to upload or customize this blogger template? Contact me with details about the theme customization you need.