Ποιο «μέλλον»;

Δεν υπήρξα ποτέ, ούτε θέλω να είμαι ένας απαισιόδοξος άνθρωπος.  Όμως, δύσπιστος και προβληματισμένος, ήμουν και παραμένω ακόμη και τώρα που διάγω την έκτη δεκαετία της ζωής μου.

Αντίθετα με κάποιους συμπολίτες μου, που αισιοδοξούν, για
το μέλλον της Χώρας μας, για την ασφάλειά της, την οικονομική της σταθερότητα και ανάπτυξη, την πολιτική εξομάλυνση, την λύση του δημογραφικού και την ρύθμιση του μεταναστευτικού προβλήματος, και βλέπουν στον ορίζοντα του αύριο, μια γενική καλυτέρευση, εγώ έχω πολλές και δικαιολογημένες αμφιβολίες.

Η εθνική μας υπόσταση, υπονομεύεται από τα ξένα κέντρα του ανθελληνισμού, είτε αυτά βρίσκονται στις Βρυξέλλες, είτε συνωμοτούν στα κλειστά γραφεία των Διεθνιστών υπαλλήλων του Σόρος, είτε ζουν στα σκοτεινά υπόγεια των τραπεζών των Ρότσιλντ, είτε στα ιδιαίτερα γραφεία των Κυβερνήσεων της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Παγκοσμιοποίησης!

Τα εθνικά μας οράματα, η ηθικές μας αρχές, η κοινωνική μας συμβίωση, η οικογενειακή συνοχή, οι αρχές μας, όλα όσα διατηρήσαμε χιλιάδες χρόνια ακόμη και στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, χλευάστηκαν, καταπατήθηκαν, πυρπολήθηκαν από τη λαίλαπα της αθεΐας και του μηδενισμού.

Τα όσα κατά καιρούς μας συνέβησαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αλλά και όσα ζούμε καθημερινά στην Ελλάδα του σήμερα, είναι ενδεικτικά των όσων πρόκειται να συμβούν στην πολύπαθη Χώρα μας στο μέλλον.  Οι καταστάσεις που διαμορφώνονται ολόγυρά μας, δεν με αφήνουν να ελπίζω για κάτι καλύτερο.

Ταπεινωτικά «δεσμά» και η αναίσχυντη πολιτική με τις γνωστές σε όλους μας, ασυνέπειες, ίντριγκες, δόλιες υποσχέσεις, αντιλαϊκές και άδικες αποφάσεις και αντισυνταγματικούς νόμους, δε μου αφήνουν κανένα περιθώριο να ευελπιστώ. Όλοι οι Έλληνες, αφουγκραζόμαστε τους ήχους της κατάρρευσης, τα τύμπανα της καταστροφής, μέσα στο σκοτάδι της παγωνιάς, που έριξε πάνω μας, ο αγνωστικισμός, ο μηδενισμός και η αθεΐα.

Η αξιοπρέπεια του Έλληνα, το φιλότιμο και το αίσθημα της αλληλεγγύης, μαράθηκαν μέσα σε μια δεκαετία λιτότητας, ανέχειας, ανεργίας, περικοπών,εθνικής μειοδοσίας, και προδοσίας της λαϊκής θέλησης.  Τα αποτελέσματα, αυτών των άνανδρων πολιτικών χειρισμών, είναι η πτώχευση του λαού, η περιφρόνηση της θελήσεώς του, η καταπάτηση του Συντάγματος της Χώρας, η κατάλυση της Δημοκρατίας, η μετανάστευση των ευέλπιδων νέων μας.

Η πολιτιστική μόλυνση της διογκωμένης μετανάστευσης από τριτοκοσμικά άτομα, η κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας, φόνοι, βιασμοί, πορνεία, ναρκωτικά, οπλοχρησία, παράνομα κέρδη, φόβος για την ζωή μας, δυσπιστία στο πολιτικό σύστημα και κυρίως ντροπή!

Οι αμύθητοι θησαυροί της αρχαίας και νεώτερης Ιστορίας του Ελληνισμού, η βαθιά γνώση του εαυτού μας, η πνευματική καλλιέργεια, η πίστη στον Αληθινό Θεό και Κύριο του Κόσμου, Ιησού Χριστό, που ήταν το θεμέλιο της ζωής των Ελλήνων, η ευγενής άμιλλα, ο αγώνας για το δίκαιο και την αλήθεια… όλα αυτά, κατατάσσονται στο χώρο του συντηρητισμού ή του εθνικισμού.

Αντιθέτως, τα σιδηρά δεσμά του «εύκολου κέρδους», του καταναλωτισμού, της ασωτίας, του πανσεξουαλισμού, της μάστιγας των ναρκωτικών, του σατανισμού και της λατρείας του Σατανά… αποτελούν τα «αγαθά» της Νέας Εποχής.  Όπως άλλωστε και η αναρχία, η «πολιτική ορθότητα», η ομοφυλοφιλία, η παιδεραστία, η κτηνοβασία, ο βιασμός, ακόμη και η ανθρωποθυσία… είναι ανώτερες φυσιολογικές έξεις του σύγχρονου «ανθρώπου».

Αν υπάρχουν κάποιοι συνάνθρωποί μας, ύστερα από όσα λίγα περιέγραψα, που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι, «το μέλλον της ανθρωπότητας, θα είναι ευοίωνο», τότε… μάλλον θα έχουν κατά νουν κάποιον άλλο κόσμο, άλλους ανθρώπους… σε άλλον πλανήτη!

Κι αν θέλαμε να χαρούμε, να ελπίσουμε, να γίνουμε αισιόδοξοι… τί θα μπορούσε να φέρει στην καρδιά μας μια ακτίνα ανακούφισης και ελπίδας;   Μήπως, υπάρχει ένα στόμα να λέει αλήθειες;  Μήπως, έκλεισε καμμιά φυλακή ή λιγοστεύουν οι κρατούμενοι;  Μήπως, απολύθηκαν αστυνομικοί, λόγω λιτότητας;  Μην έτυχε να ακούσετε, από τους τοπικούς Δημοτικούς άρχοντες και υπεύθυνους Νομάρχες, για τον χαμό 100 συνανθρώπων μας στη Μάντρα, στη Μαγούλα, στη Νέα Πέραμο και για άλλους 20 αθώους κατοίκους στην Κινέτα, στο Μάτι και στο Νέο Βουτζά, ένα συγνώμη;  Είδατε πολλούς νέους επιστήμονες να γυρίζουν πίσω στην Πατρίδα;  Μήπως, θυμάστε τί έκαναν οι εκλεγμένους Ευρωβουλευτές (μας) στις Βρυξέλλες, όταν η Ευρώπη, συζητούσε, για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου;…. ΕΦΥΓΑΝ από την Αίθουσα!

Εγώ πάντως, δεν είδε πουθενά να σβήνει η οργή και τα μίση συνεχίζουν να καίνε στις καρδιές των ανθρώπων.  Η αγάπη των νέων γίνεται ένα άνοστο σίριαλ της TV.  Το μίσος των αναρχικών, δολοφόνησε χθες 19 Μαΐου τον νέο της Θεσσαλονίκης που πήγε στην πορεία για να διαμαρτυρηθεί για την Γενοκτονία των αδελφών μας Ποντίων…. Ο σεβασμός όπως και η ανοχή προορίζονται ή μάλλον επιβάλλονται μόνον για τους κίναιδους, τις λεσβίες, τους λαθραίους μετανάστες και τους «διαφορετικούς»!

Όσον αφορά το Αιγαίο, το φυσικό αέριο, τα πετρέλαια, και η διαμάχες με την Τουρκία... όλα είναι πιθανά και η κατάσταση ήδη μπερδεμένη, η ένταση τεταμένη... άρα, αναμένουμε, τα χειρότερα.

Και… τέλος πάντων, συγχωρέστε με,   από το αβυσσαλέο βάθος του γκρεμού, που δυστυχώς μας έριξαν με μπαμπεσιά, δεν βλέπω να ανεβαίνει… τίποτε!

π.Νικόλαος

Share: