[ Αφορμή του άρθρου μου, η ερώτηση ενός συγγενούς, στη Βάπτιση του εγγονού μου: “...Ραφαήλ; ...και γιατί, όχι Νικόλαος;” ]Το όνομα δεν είναι κάτι που το αγοράζουμε από το Σουπερμάρκετ ή το κτίζουμε σήμερα και αύριο “με το καλό” αν δε μας αρέσει, το ισοπεδώνουμε, το ανακαινίζουμε ή το ξανακτίζουμε (το αλλάζουμε δηλαδή)! Με το όνομα του παιδιού, δεν παίζουμε! Το όνομα του παιδιού την ώρα του ιερού Μυστηρίου του Βαπτίσματος, εγγράφεται στο Βιβλίο της Ζωής και με αυτό το όνομα καλείται και αναγνωρίζεται στον θείο υπερβατικό χώρο των Αγίων του Θεού!
Το όνομα του Παιδιού, είναι η θεία ταυτότητά του, σαν πολίτης του Ουρανού!
Το όνομα του Παιδιού, έχει να κάνει με έναν Άγιο της Εκκλησίας μας. Από αυτόν τον Άγιο δανειζόμαστε το όνομα του Παιδιού μας, με την ελπίδα να το αξιώσει ο Θεός να γίνει κι αυτό, λίγο ή πολύ, σαν τον Άγιο, στο όνομα του οποίου ακούει το Παιδί μας. Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, λέει: “τιμή στον Άγιο Μάρτυρα του Θεού, είναι να μιμηθεί κάποιος τη ζωή του Αγίου.”
Ας εμπεδώσουμε επιτέλους κι ας δεχθούμε την πραγματικότητα της πνευματικής ζωής. Το όνομα του Παιδιού, δεν ανήκει σε κανέναν Παππού και σε καμία Γιαγιά… είναι θέμα και δικαίωμα των γονιών, να επιλέξουν ο,τι τους φωτίσει ο Θεός, να χαρίσουν στο παιδί τους το όνομα ενός αγαπημένου Αγίου τους ή κάποιο από τα ονόματα των συγγενών τους!
Ένα άλλο σημείο αμάθειας και απροσεξίας, είναι και οι ευχές που δίνουν οι παρευρισκόμενοι στο Μυστήριο του Βαπτίσματος. Ακούς: “Καλορίζικο, να σας ζήσει” ή “ Να σας ζήσει, να το δείτε όπως επιθυμείτε” και κάτι τέτοια άσχετα με το Μυστήριο!
Μα ευχόμαστε “καλορίζικο”, για κάτι που αγοράσαμε (αυτοκίνητο, σπίτι, κατάστημα κλπ) Για σκεφτείτε λίγο: λέμε “καλορίζικο” το παιδί, που να ριζώσει, πώς να βγάλει ρίζες και να ριζώσει, να μείνει δηλαδή σταθερό και ακλόνητο με βαθιές ρίζες, σαν ένα σπίτι; Εντελώς άσχετο!
Την ευχή: “Να σας ζήσει, να το δείτε όπως επιθυμείτε” τη λέει ο κόσμος στους γονείς στο τέλος του Μυστηρίου, (δηλαδή:να γίνει όπως επιθυμούν οι γονείς του και όχι ό,τι θέλει το ίδιο) λες και δεν έγινε του Μυστήριο για τη φώτιση και την καθαρότητα της ψυχής του παιδιού και την έλευση του Αγίου Πνεύματος μες στην ψυχούλα του… αλλά όλα όσα έγιναν στο Βάπτισμα, ήταν για να γίνει το παιδί ας πούμε ένας καλός άνθρωπος, ένας μορφωμένος άνθρωπος, ένας δυνατός άνθρωπος, υγιής, εύπορος, τυχερός στη ζωή και ότι άλλο, για να ευαρεστηθούν οι γονείς του και να τον χαίρονται!
Αλήθεια με το ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος τελείται και το ιερό Μυστήριο του Χρίσματος (που γίνεται μετά την τριπλή κατάδυση και ανάδυση του παιδιού στο νερό). Αυτά είναι αξιώματα αγιότητας και όπλα για τους πνευματικούς αγώνες που θα δώσει το Παιδί, μέσα στη ζωή του. Ποιος ενδιαφέρεται, προσεύχεται και εύχεται, εκείνη την ώρα του Βαπτίσματος, να έχει αυτό το παιδάκι προστάτη και βοηθό τον Χριστό; Ποιος εύχεται εκείνη την ώρα, να έχει το νεοφώτιστο Παιδί, φώτιση και βοήθεια από τον Θεό, ώστε να καλλιεργήσει στη ζωή του, τις θείες και ανθρώπινες αρετές;
Μια ακόμη φορά, που το θεριό της Ματαιοδοξίας, μας καταπίνει… στην κυριολεξία!
Σωστές ευχές, είναι: “Να σας το χαρίζει ο καλός Θεός, γερό και φωτισμένο” ή “να ‘χει την φώτιση του θεού”, “καλοφώτιστο και αγιασμένο”, “γερό κι ευλογημένο”, “καλός στρατιώτης του Χριστού”, “ στη ζωή του, να ευαρεστήσει Θεό και ανθρώπους” κ.ά.
Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι: ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ποια είναι η πορεία της ζωής τους, γιατί παντρεύονται, γιατί κάνουν παιδιά, γιατί τα βαπτίζουν, γιατί τα σπουδάζουν και γιατί τα μεγαλώνουν. Φαίνεται ότι οι περισσότεροι, θέλουν να ικανοποιήσουν το τέρας που φωλιάζει στην καρδιά του καθενός μας, το δύσμορφο τέρας του Εγωισμού και της Κοινωνικής Προβολής, αδιαφορώντας για την πνευματική ζωή, την αρετή, την καθαρότητα της ψυχής, τους πνευματικούς Νόμους που διέπουν τη ζωή μας και τη Βασιλεία του Θεού.
Να περάσουμε καλά παιδικά χρόνια. Να γίνουμε σπουδαίοι στην κοινωνία. Να έχουμε έναν καλό, επιτυχημένο και πλούσιο γάμο. Να αποκτήσουμε καλά παιδιά και εγγόνια και να καμαρώνουμε. Να μην υποφέρουμε. Να έχουμε καλή υγεία και πάνω απ’ όλα, όταν έρθει η ώρα μας, ε τότε.. να έχουμε καλό Παράδεισο.
Ας ήμαστε προσεκτικοί. Δεν “παίζουμε” με τα πνευματικά θέματα!
π. Νικόλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, δεν είναι χώρος στείρας αντιπαράθεσης, αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.