(βιβλίο που έγραψε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς),συνέχισε για σαράντα ημέρες, να εμφανίζεται στους μαθητές Του (Πράξεις α,3).
Με αυτές τις εμφανίσεις Του, ο Ιησούς, τόνωσε το φρόνημα και ενίσχυσε την Πίστη των αγίων Μαθητών Του, που λόγω του μίσους των φανατικών εβραίων, ήσαν φοβισμένοι και άτολμοι, ιδιαίτερα μετά την καταδίκη Του και την Σταύρωσή Του.
Οι επαφές Του, με τους Αποστόλους, συνέτειναν ώστε, οι πρώην δύσπιστοι και φοβισμένοι μαθητές, να πιστέψουν στο γεγονός της Αναστάσεως του Διδασκάλου τους, να αποβάλλουν κάθε δισταγμό και να βιώσουν την θεϊκή παρουσία του, στον Κόσμο, με σκοπό να εδραιωθεί η Πίστη τους, σε Αυτόν!
Πέρασαν 40 μέρες, μετά την Ανάστασή Του, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Λουκά του ευαγγελιστού, ο Κύριος «εξήλθε με τους Μαθητές Του, μέχρι την Βηθανία, στο Όρος των Έλαιών, όπου συνήθιζε να πηγαίνει για προσευχή. «Και αφού σήκωσε τα χέρια του, τους ευλόγησε». και «ευλογώντας τους, εχωρίσθηκε απ’ αυτούς και εφέρετο προς τα πάνω, στον Ουρανό, μέχρι που τον έχασαν από τα μάτια τους» (Λουκά 24,50)
Τότε, οι μαθητές, έπεσαν κατά γης και προσκύνησαν τον Θεό, που έβλεπαν εμπρός τους. Και ο Κύριος, «Ανελήφθη εν δόξη» μπροστά στα έκθαμβα μάτια των Μαθητών Του, για να επιβεβαιώσει σε αυτούς, την θεία ιδιότητά Του, την θεότητά Του. Εκείνοι, εθαύμασαν για όσα επέτρεψε ο Θεός να δουν και να γίνουν μάρτυρες της ένδοξης Αναλήψεώς Του και αφού Τον προσκύνησαν, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ, γεμάτοι από μεγάλη χαρά και έμεναν στο εξής, στον ναό, υμνολογώντας και δοξολογώντας τον Θεόν».
Έτσι, ο Ιησούς, στήριξε περισσότερο την Πίστη των Μαθητών Του, ενίσχυσε το φρόνημά τους και τους προετοίμασε για τον τιτάνιο αγώνα, την «Αποστολή τους» που Εκείνος, τους ανάθεσε.Την διάδοση της Διδασκαλίας του, για την σωτηρία του ανθρώπινου γένος.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ανήλθε στους ουρανούς, αλλά δεν εγκατέλειψε το ανθρώπινο γένος, για το οποίο έχυσε το τίμιο Αίμα Του. Μπορεί να κάθισε στα δεξιά του Θεού στους ένδοξους ουρανούς, όμως η παρουσία Του εκτείνεται ως τη γη και ως τα άπειρα έσχατα της Δημιουργίας. Άφησε στη γη την Εκκλησία Του, η οποία είναι το ίδιο το θείο Σώμα Του, για να είναι το μέσον της σωτηρίας, όλων των ανθρώπων, που θέλουν να σωθούν.
Σήμερα ο Χριστός, όχι μόνο στάθηκε, όπως μετά την ανάσταση, ανάμεσα στους Μαθητές Του, αλλά και "αποχωρίστηκε" από αυτούς. Ενώ τον έβλεπαν, "αναλήφθηκε" στον ουρανό και εισήλθε στα αληθινά "Άγια των Αγίων" και "κάθησε στα δεξιά του Πατρός πάνω από κάθε αρχή και εξουσία και από κάθε όνομα και αξίωμα, που γνωρίζεται και ονομάζεται είτε στον παρόντα, είτε στον μέλλοντα αιώνα".(Εφεσίους α,20)
Γιατί λοιπόν "στάθηκε στο μέσον τους" κι’ έπειτα τους συνόδευσε "τους εξήγαγε, έξω έως την Βηθανίαν και αφού σήκωσε τα χέρια Του, τους ευλόγησε;" (Λουκά 24:50). Το έκαμε για να επιδείξει τον εαυτό Του ολόκληρο σώο και αβλαβή, τέλειο Άνθρωπο και τέλειο Θεό. Ακόμη και το ότι: "στάθηκε στο μέσον των μαθητών", δεικνύεται το, ότι οι Μαθητές, στηρίχθηκαν στη πίστη προς Αυτόν, και είδαν την "φανέρωση" Του και έλαβαν την "ευλογία" Του.
Εύχομαι, έτσι να γίνει και με εμάς! Να θελήσει ο Χριστός μας, να έλθει στο "μέσον" των καρδιών μας, να δυναμώσει την Πίστη μας και την Αγάπη μας στο Πρόσωπό Του, ώστε να μένουμε σταθεροί και αμετακίνητοι, στους επερχόμενους αγώνες μας, μέσα στον αντίθεο και πονηρό Κόσμο!
π. Νικόλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, δεν είναι χώρος στείρας αντιπαράθεσης, αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.