– Πάτερ, η προσευχή με κομποσκοίνι είναι πολύ βαρετή… επαναλαμβάνει κανείς, συνεχώς τα ίδια και τα ίδια λόγια. Όποιος επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια γίνεται βαρετός, ίσως μάλιστα, να μην είναι και τόσο ειλικρινής. Νομίζω, πως δεν θα μπορούσα να πιστέψω τα λόγια ενός τέτοιου ανθρώπου!
Ο πάτερ, την κοίταξε με πολλή καλοσύνη και τη ρώτησε: ποιος είναι ο νέος που σε συνόδευε, μέχρι εδώ; Η κοπέλα απάντησε, ότι είναι ο αρραβωνιαστικός της...
– Σε αγαπάει; ρώτησε ο παππούλης…
– Ασφαλώς! απάντησε εκείνη.
– Και πώς το ξέρεις;
– Μου το είπε.
– Τι σου είπε δηλαδή;
– « Σ’ αγαπώ! »
– Πότε σου το είπε;
– Μου το είπε πριν από καμιά ώρα.
– Σου το έχει ξαναπεί;
– Ναι, χτες βράδυ.
– Τι σου είπε;
– « Σ’ αγαπώ! »
– Σου το έχει πει κι άλλες φορές;
– Συνέχεια, κάθε βράδυ!
– Σου λέει δηλαδή πολλές φορές ότι
σε αγαπά;
– Ναι!
- Ε, σίγουρα θα είναι πολύ βαρετός… αφού, όλο τα ίδια λόγια, σου λέει! Και δεν νομίζω να είναι τόσο ειλικρινής. Έναν τέτοιον άνθρωπο πως μπορείς να τον πιστεύεις;
– Μα πάτερ …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, δεν είναι χώρος στείρας αντιπαράθεσης, αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.