Οι "Covid19" και το «Πάσχα των παιδιών»

Μολύνουν με τον "Ιό" της αθεΐας τα παιδιά μας

Τί γνωρίζουν τα παιδιά μας για το Πάσχα; Όχι μόνον τί γνωρίζουν αλλά από ποιους μαθαίνουν;  Όσο ψάχνει κανείς να βρει απαντήσεις σε ότι αφορά τις γνώσεις των παιδιών μας, για την Μεγαλύτερη Εορτή της Ορθοδοξίας, τόσο φρίττει και αγανακτεί, με όσα συμβαίνουν στα σχολεία της Χώρας, με όσα διδάσκονται τα παιδιά μας για το Πάσχα και με όσα το Κράτος (αυτό το «διορισμένο» από το ιερατείο των Ιλλουμινάτι (πεφωτισμένων) των αντίθεων, των ενσαρκωμένων δηλαδή, διαβολικών υπάρξεων του Κακού, επί της γης. 
Μιλούμε για το «κλείσιμο» των ιερών Ναών μας και λυπόμαστε ή αγανακτούμε, διαμαρτυρόμαστε και αντιδρούμε με πικρόχολα σχόλια, για τη βεβήλωση των ιερών ακολουθιών, την αλλοτρίωση της ορθοδόξου παραδόσεως και την αντι-εκκλησιαστική συμπεριφορά των κυβερνόντων, λόγω «κορονοϊού»!   Καλώς πράττουμε!
Όμως, παράλληλα μας έχει διαφύγει το γεγονός, ότι επί πολλά έτη, γίνεται στην Ελλάδα μας, μια συστηματική προσπάθεια, διαρκώς αυξανομένη, να πολεμηθεί η πίστη. Να βγει από τα ελληνικά σχολεία ο Χριστός. Να διαστρεβλωθεί η ιστορία μας. Να μειωθεί η σημασία των μεγάλων εορτών, Χριστουγέννων και του Πάσχα, που τόσο έντονα ζει αυτές τις ημέρες, ο λαός μας. Να παύσει η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι η ψυχή του Ελληνικού Γένους μας.  Θύματα αυτής της αλλοτρίωσης, είναι και τα παιδιά μας! 
Μάλιστα, λόγω αυτής της ξενόφερτης ουμανιστικής αθεΐας της Δύσης, δέχονται μια σκληρή προπαγάνδα με αντιχριστιανικά μηνύματα, μέσα στα ίδια τα σχολεία μας (που είναι δικά μας γιατί εμείς τα πληρώνουμε), με σκοπό να διαγράψουν από τις καρδιές των παιδιών μας, την Πίστη στον Ιησού και παράλληλα την Αγάπη στην Πατρίδα !
Τί μαθαίνουν λοιπόν, στα παιδιά μας, οι άθεοι υπάλληλοι των Ιλλουμινάτι και οι ανόητοι δάσκαλοι (ευτυχώς όχι όλοι, αλλά εκείνοι) που διακατέχονται από τα κόμπλεξ του δήθεν προοδευτικού σχολείου. 

«Το λαγουδάκι της Λαμπρής»

Στην Α τάξη Δημοτικού, ο μαθητής, γνωρίζει τι σημαίνει Πάσχα μέσω δύο ποιημάτων. (Γλώσσα, α’ τεύχος, σελ. 56). Το πρώτο με τίτλο «Πασχαλινό» το οποίο γράφει για φούρνους που μοσκοβολούν, για τραπέζια που κοκκινίζουν απ’ τα κόκκινα αυγά, της Έλλης Αλεξίου. Το δεύτερο με τίτλο «Πασχαλινά κουλούρια», δεν θέλει σχολιασμό. Πουθενά η φράση γιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου. Ένα «Χριστός Ανέστη» τέλος πάντων.
Στο «Ανθολόγιο» της ίδιας τάξης στην σελ. 116. Ένα χαζοχαρούμενο ποιηματάκι με τίτλο «Ήρθε η Πασχαλιά», ένα δείγμα: και στην επόμενη σελίδα κείμενο με τίτλο «Το λαγουδάκι της Λαμπρής», στο οποίο περιγράφεται ο εορτασμός της Ανάστασης από την «χαρούμενη οικογένεια του κυρ-λαγού».
Στο Ανθολόγιο Γ’ και Δ’ Δημοτικού. Σελ. 79. Κείμενο με τίτλο «Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο».   Γράφει: «κάνουμε τη βόλτα του Επιταφίου…» και όχι «Έχουμε περιφορά του Επιταφίου».    Και στον επίλογο: « Όταν φτάσαμε στην Εκκλησία οι ψάλτες σήκωσαν τον Επιτάφιο ψηλά πάνω από την πόρτα κι όλοι εμείς περάσαμε από κάτω. Να, όπως το περνά- περνά η μέλισσα».
Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε κάποιους αλιβάνιστους,  να καταστρέφουν το μέλλον του Γένους μας;  Πώς αφήσαμε αυτούς τους «Ιούς» της Αθεΐας, να επιμολύνουν τα Ελληνόπουλα;  Γιατί ανεχόμαστε αυτά τα ιοβόλα φίδια, να πειραματίζονται και να διαχέουν τα δηλητήρια του νου και της καρδιάς τους, μέσα στα Ελληνικά Σχολεία;
Όμως, όπως κι αν έχει η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα, ας έχουν υπόψιν τους, όλα αυτά τα αλλοπρόσαλλα υποκείμενα της Παγκοσμιοποίησης, ότι : «Το μέλλον του Κόσμου, ανήκει σ’ Αυτόν, που ανίσταται «εκ του τάφου».   Σ’ Αυτόν, που νίκησε κατά κράτος το Θάνατο, γιατί Αυτός ο Ίδιος είναι Αθάνατος.  Γιατί Αυτός, πρώτος «Αναστάς εκ νεκρών» έγινε αίτιος και της Αναστάσεως του Ανθρώπου!
π. Νικόλαος

Share: