25 Μαρτίου 1821 - Ελλάδα και Επανάσταση!

Φθάσαμε με τη βοήθεια του Θεού, να γιορτάσουμε και εφέτος, τον εθνικό ξεσηκωμό, την εθνεγερσία του Έθνους μας κατά του τούρκου κατακτητή και δυνάστη, που κράτησε για 400 χρόνια, σκλαβωμένο και υποτελές το Έθνος μας, που υπέφερε τον σκληρό ζυγό των αιμοβόρων «απίστων» και αιμοσταγών κατακτητών του.

« Ήταν 25η του Μαρτιού, ημέρα ευλογημένη», όπως λέει ο ποιητής, όταν η φλόγα της Επανάστασης, που σιγόκαιγε στα στήθια των ανδρειωμένων Ελλήνων, αναζωπυρώθηκε ενθαρρύνοντας την φιλοπατρία και τον κρυφό πόθο για Ελευθερία, ξεσήκωσε κάθε «ραγιά» και τον μεταμόρφωσε σε Ήρωα, αντάξιο των Ελλήνων Προγόνων του.

Η  Επανάσταση του 1821, στέφθηκε με επιτυχία και ο αγώνας των στεφανωμένων ηρώων της γράφτηκε στην Ιστορία. Ο «τούρκος» ισλαμιστής μουσουλμάνος τύραννος, εξοστρακίστηκε, ντροπιασμένος στα μάτια όλων των Εθνών της Γης. Πρόκειται για την ταπείνωση της αυτοκρατορίας των Οθωμανών, μια ταπείνωση που επί 200 χρόνια σφράγισε με ανεξίτηλα μελανά στίγματα κομπλεξισμού και μίσους, την ψυχολογία των οθωμανών τούρκων, μέχρι τα σήμερα!

Για την Ελλάδα, για τους Έλληνες, έγινε η απαρχή ενός νέου κράτους, όπου θα μπορούσαν, ελεύθεροι πια, να ζήσουν με αξιοπρέπεια και τιμή, αναπτύσσοντας τον πολιτισμό και τις δυνατότητες της φυλής μας!  Παράλληλα, ο πόθος των Ελλήνων του 1821, για μια ελεύθερη Πατρίδα, συμβάδιζε με το πηγαίο αίσθημα σεβασμού και πίστεως στην πατροπαράδοτη Πίστη στον Χριστό και την αφοσίωσή των στην ζώσα Ορθοδοξία, που ήταν και το κέντρο της ζωής των!

Βλέποντας τη σημερινή πραγματικότητα, μέσα από την νεώτερη Ιστορία μας, με τις προϋποθέσεις για πρόοδο, τις δυνατότητές για ανάπτυξη, αλλά και τον τρόπο ζωής μας, τις αποτυχίες μας, τις περιπέτειές μας ως Έθνος και κυρίως το πώς διαμορφώσαμε την κοινωνία μας, στα ξένα κακοήθη πρότυπα και αξίες… πιστεύω πως δεν καταφέραμε σχεδόν τίποτε το «μεγάλο», τίποτε που θα μπορούσε να συγκριθεί με τα θαύματα των Προγόνων μας… και ως προς τον πολιτισμό, τις επιστήμες και το πολίτευμα, όπως άλλωστε δεν κατορθώσαμε να εφαρμόσουμε, έστω και στα βασικά, την Ορθοδοξία και το Ευαγγέλιο στον κοινωνικό βίο μας!  Τουναντίον, προσπαθήσαμε να επιπλεύσουμε στις φουρτούνες των κοινωνικών ταραχών, αφήσαμε τους «ξένους» να μας διχάσουν, χαριστήκαμε στους πλάνους δημαγωγούς της πολιτικής, δεθήκαμε στο άρμα της «Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης», ακολουθήσαμε τον υπέρ- καταναλωτισμό και την ανηθικότητα, με εγωισμό και ζήλιες. Αποτέλεσμα; Χάσαμε όλες τις ευκαιρίες που είχαμε, να κερδίσουμε την ευτυχία μας, να ενωθούμε απέναντι στους μισέλληνες, να παραμερίσουμε τις διαφορές μας, να αποκτήσουμε την ηθική και πνευματική μας ελευθερία!

Δυστυχώς, κάθε καλόπιστος, βλέπει καθαρά ότι: ενώ καταφέραμε να διώξουμε τον βάρβαρο τούρκο κατακτητή, δεν μπορέσαμε να καλλιεργήσουμε σωστά το «έδαφος» για να βλαστήσουν και να καρποφορήσουν οι πόθοι και τα όνειρα των Αγωνιστών του 1821, που έδωσαν τη ζωή τους, για να μας κληροδοτήσουν την Ελευθερία!

Μια τέτοια ημέρα, σαν τη σημερινή, στέκομαι με τα χέρια ψηλά και τα μάτια μου στον Ουρανό και προσεύχομαι:  Ο Θεός της Αγάπης, να θελήσει να μας κρατήσει στερεωμένους στην Ορθόδοξη Πίστη, έμφορτους από αγάπη για την Πατρίδα, σώφρονες και υγιείς!

π. Νικόλαος

Το ιερό Λάβαρο της Επανάστασης του 1821

Στις 25 του Μάρτη 1821, ο Αρχιεπίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός κάλεσε όλους Άρχοντες και Οπλαρχηγούς, όσους βρίσκονταν συναγμένοι στην ιερά Μονή για να συσκεφτούν περί του ένοπλου αγώνα κατά των τούρκων και αφού έλαβαν την απόφαση για την έναρξη της Επανάστασης… «άρπαξε» το κεντημένο Παραπέτασμα, που βρισκόταν κρεμασμένο στην Ωραία Πύλη και το πρότεινε για Σημαία του Αγώνα. Όρισε μάλιστα σαν Σημαιοφόρο, τον Ιεροδιάκονο Γρηγόριο Ντόκο.

Εν συνεχεία, αφού ο Αρχιεπίσκοπος έλαβε στα χέρια του το Παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης –που έγινε Λάβαρο του Αγώνα- το ευλόγησε και στη συνέχεια με ζωηρά πατριωτικά λόγια, ζήτησε απ’ όλους, να βάλουν το χέρι τους πάνω στην «Ιερά Σημαία», να ορκισθούν όρκο ιερό και να βεβαιώσουν, ότι θα πολεμήσουν μέχρι της τελευταίας σταγόνας του αίματος τους, έως ότου ελευθερώσουν την Πατρίδα από τον Τούρκο κατακτητή.

Share: