Ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους, για να καταργήσει τα σκοτάδια της άγνοιας, της ειδωλολατρίας, του μίσους και της αμαρτίας. Ήρθε και ο Κόσμος φωτίσθηκε από το φως του Χριστού, το υγρό και παγωμένο -σαν τις καρδιές των ανθρώπων- Σπήλαιο, ζεστάθηκε από τη θεϊκή Του παρουσία, καθώς γεννήθηκε μέσα σε αυτό! Τα πάντα πάνω στη Γη, άλλαξαν. Η Ελπίδα για λύτρωση και επιστροφή στον Παράδεισο επέστρεψε, η Ζωή εδώ στον κόσμο πήρε αξία, απέκτησε νόημα και οι ανθρώπινες σχέσεις στηρίχθηκαν στην Αγάπη και τον σεβασμό.
Τα ερωτήματα είναι πολλά: Πότε θα ενσκήψουμε ταπεινά στο σκιερό σπήλαιο της καρδιάς μας, όπου θα διαπιστώσουμε το πνευματικό σκοτάδι, που έχει παγώσει, κάθε φιλάνθρωπο στοιχείο μέσα μας; Πότε θα καταλάβουμε ότι η δυστυχία μας είναι συνέπεια του τρόπου ζωής μας; Πότε να παραδεχτούμε πως τα βάσανα, οι δυσκολίες, η θλίψη και ο πόνος, είναι καρποί της εγωιστικής ζωής που ζούμε; Πότε θα δεχτούμε ότι οι αρρώστιες, οι πόλεμοι, οι φυσικές καταστροφές, η μόλυνση της ατμοσφαίρας, η δηλητηρίαση των τροφίμων, η βία και οι ανθρωποκτονίες, η πείνα, η φτώχεια και άλλα πολλά δεινά, είναι τα αποτελέσματα της ανθρώπινης πονηρής μισαλλοδοξίας, της αχόρταγης ιδιοτέλειας και απληστίας;
Δεν βλέπουμε πλέον, ότι μας κατατρέχει το απόλυτο κακό; Όλοι μας, δεν αισθανόμαστε την καταπίεση, τη δυνάστευση και το φόβο με όσα συμβαίνουν ένεκα του Ιού Covid-19 και των μεταλλάξεών του; Ποιος γονιός, δεν ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών του; Ποιος ξέρει πως την επόμενη μέρα, θα έχει δουλειά για να εξασφαλίσει τα “προς το ζην”; Με άλλα λόγια, υπάρχει κάτι, για το οποίο δεν ανησυχεί, ο σημερινός άνθρωπος; Ακόμη και για την ίδια τη ζωή του, ανησυχεί!
Για τους λόγους αυτούς, οφείλουμε -αν θέλουμε να αναστρέψουμε το κακό στη ζωή μας- να κάνουμε ένα πνευματικό προσκύνημα στη Φάτνη του νεογέννητου Χριστού! Ας ψάξουμε στο στερέωμα της ζωής μας, να βρούμε το Φωτεινό Αστέρι -τον Κύριό μας- που με τη λάμψη του Ευαγγελικού λόγου Του, θα απλώσει Φως ανέσπερο, θεϊκό Φως παρηγοριάς πάνω από τις πονεμένες καρδιές και τις αγιάτρευτες πληγές μας! Μόνον με την επιστροφή μας στην πίστη του Χριστού και με την δική του φιλάνθρωπο Αγάπη, θα καταφέρουμε να οδηγήσουμε το σκάφος της ζωής μας, σε λιμάνι ασφαλές και ακύμαντο, όπου “Επισκοπεί το φως του Προσώπου Του”!
Εύχομαι τα φετινά Χριστούγεννα, όταν ακουστεί στις εκκλησιές μας “Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστόν εξ ουρανών απαντήσατε..” να σπεύσουμε με απλότητα και ταπείνωση στις καρδιές μας, για ένα πνευματικό “ξεκαθάρισμα”, που θα μας οπλίσει με κουράγιο και δύναμη στο στίβο των πνευματικών αγώνων.
Εύχομαι και προσεύχομαι, για όλα τα πνευματικά παιδιά μου, και ιδιαίτερα για όσους βρίσκονται μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους και την αγαπημένη τους Πατρίδα Ελλάδα. Ακόμη, για τα νέα στρατευμένα παιδιά μας, η Παναγία η Οδηγήτρια να τα προστατεύει, όπου κι αν βρίσκονται, σε αέρα, στεριά και θάλασσα. Επίσης, δέομαι θερμά στον Κύριο για τους νοσούντες και όσους είναι νοσηλευόμενοι εξαιτίας της πανδημίας, όπως και για τους ιατρούς, νοσηλευτές και όλους όσοι βρίσκονται στο χώρο της Υγείας και σε όλους τους ανθρώπου της Γης, να βρουν τον Χριστό, αυτό το φωτεινό Αστέρι, που θα οδεύει μπροστά στον δρόμο της ζωής τους, σκορπίζοντας Αγάπη, φως και χαρά.
π. Νικόλαος
