Η Ημέρα της Αναστάσεως

Σήμερα, 28 Απριλίου, εορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Χριστός κατελθών προς πύλην Άδου μόνος· Λαβών ανήλθε πολλά της νίκης σκύλα. Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Κυρίου, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού• και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου.

Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μια Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο.

Και ενώ σκέπτονταν τη δυσκολία της αποκυλίσεως του λίθου από την είσοδο του τάφου γίνεται σεισμός φοβερός• και Άγγελος με αστραπόμορφη όψη και χιονόφωτη στολή, αφού αποκύλισε το λίθο και κάθισε πάνω σ’ αυτόν, έκανε τους φύλακες να τρομάξουν και τους έτρεψε σε φυγή.

Οι γυναίκες, στο μεταξύ, αφού μπήκαν στον τάφο και δε βρήκαν το σώμα του Ιησού, βλέπουν δυο Αγγέλους λευκοφορεμένους, με αντρική μορφή, οι οποίοι αφού τους φανέρωσαν την ανάσταση του Σωτήρα, τις στέλνουν για να αναγγείλουν στους μαθητές την χαρούμενη είδηση.

Σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουν στον τάφο ο Πέτρος με τον Ιωάννη, αφού έμαθαν τι έγινε από τη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως ήδη ειπώθηκε, αλλά μπαίνοντας μέσα βρίσκουν μόνο τα σάβανα. Γι’ αυτό ανέρχονται όλοι στη πόλη με χαρά, κήρυκες της ανάστασης του Χριστού, τον οποίον και είδαν πραγματικά ζωντανό πέντε φορές κατά τη σημερινή γιορτή.

Αυτή την χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σ’ εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρος.

Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι το ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση• διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διαβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του διαβόλου στην ελευθερία και μακαριότητα.

Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες μέρες, επειδή, αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομα Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.

Απολυτίκιον

Ήχος πλ. α΄

Χριστός ανέστη εκ νεκρών,

θανάτω θάνατον πατήσας,

και τοις εν τοις μνήμασι,

ζωήν χαρισάμενος.

Share:

Read More

Καταργούν τον Σταυρό από την Σημαία;

Όσο θα μένει η εθνομηδενιστική κυβέρνηση του Σύριζα στην εξουσία, τόσο θα προωθείται η αντεθνική της πολεμική προς τα θρησκευτικά Σύμβολα και την Ορθόδοξη Πίστη.  Όταν μιλούν για «ουδετερόθρησκο» Κράτος σε μια πολυπολιτισμική Ευρώπη, εννοούν βασικά,την «αποχριστιανοποίηση» του Κράτους μας κατ΄αρχήν και τον «αφελληνισμό» του περαιτέρω, καθώς φαίνεται από τις ενέργειες διαστρέβλωσης της Ιστορίας και της γλώσσας και της ελληνικής Παιδείας μας.

Ακούγονται μέσα στους διαδρόμους της Βουλής και τα μυστικά δωμάτια των κυβερνητικών κτιρίων, ποικίλες αισχρές σκέψεις και βλάσφημες προτάσεις, που προτείνουν την σταδιακή εξάλειψη των θρησκευτικών Συμβόλων της Πατρίδας μας!   Όπως η κατάργηση του Τιμίου Σταυρού από την Σημαία μας, η αποκαθήλωση των ιερών Εικόνων από τους Δημόσιους Χώρους και τα Κρατικά Κτίρια, η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους βουλευτές, η αλλοίωση του μαθήματος των θρησκευτικών και η εξαφάνιση της χριστιανικής ορθόδοξης Παιδείας στα Σχολεία!

Στην πρόταση Αναθεώρησης του Συντάγματος που δημοσιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνεται ότι» η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη» και στην ερμηνευτική δήλωση προστίθεται ότι ο όρος «επικρατούσα θρησκεία» δεν αποτελεί αναγνώριση επίσημης κρατικής θρησκείας».

Η διατύπωση της θρησκευτικής ουδετερότητας αφήνει ανοιχτό το έδαφος επίσης για ενδεχόμενη κατάργηση του Σταυρού και των εικονισμάτων από σχολεία, δικαστήρια κλπ. ως θρησκευτικών συμβόλων, αν και δεν έχει διευκρινιστεί τι θα ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι όμως σαφέστατη η πρόθεση.

Βεβαίως, η κυβέρνηση διαψεύδει το ενδεχόμενο κατάργησης του Σταυρού στη Σημαία αλλά και της κατάργησης θρησκευτικών Συμβόλων σε δημόσιους χώρους, δεν θέλει ακόμη να δείξει το αντιχριστιανικό μένος της, αλλά προωθεί τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, με την πρόταση Αναθεώρησης του Συντάγματος!   Η δειλία της προδοτικής συνείδησης γεννά πανουργία, γι αυτό όλες οι «απάτες» των πολιτικών ξεκινούν από μία... διάψευση στα ΜΜΕ και στην συνέχεια (αν δουν ότι έχουν τα περιθώρια, γίνονται πραγματικότητα!  Δυστυχώς!

Οι περισσότεροι Έλληνες, έχουμε καταλάβει πλέον ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ ιδεολογικά υποστηρίζει την αθεΐα, την ανηθικότητα, την αναρχία, τη βία του ολοκληρωτισμού και το ξεπούλημα των «θησαυρών» του Ελληνισμού! Έτσι, είναι απολύτως φυσικό να ενοχλείται ιδιαίτερα από την ορθόδοξη Πίστη της πλειοψηφίας του ελληνικού Λαού!  Η Ορθοδοξία, είναι ένα τεράστιο «εμπόδιο» στο καταστροφικό έργο του άθεου Υλισμού και καταλύτης κάθε αρρωστημένης ιδεοληψίας.

Τα σχέδια των υπαλλήλων του Διεθνούς Σιωνισμού, εναντίον της Ελλάδος και της Ορθόδοξης Πίστης στον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας, όλοι γνωρίζουμε και δεν ξεχνούμε… άρχισαν από την «μεταπολίτευση» το 1984, με την κατάργηση των τόνων και άλλων σημείων στίξεως, την καθιέρωση του Μονοτονικού συστήματος Γραφής, την κατάργηση του Σταυρού στο κοντάρι της Σημαίας, και άλλα, όπως η δήλωση του ανθέλληνα υπουργού Αιγαίου του ΠΑΣΟΚ αλλά ακραιφνούς Νεοεποχίτη Σηφουνάκη, που είχε την αναίδεια να δηλώσει τότε, το 2000 στον ALPHA, και στον δημοσιογράφο,  Αθανασιάδη, με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων, ότι «… πρέπει να καταργηθεί ο Σταυρός από την Σημαία μας (!)  διότι μια πολυπολιτισμική κοινωνία όπως η ελληνική, δεν μπορεί να έχει στο κρατικό της «σήμα» ένα θρησκευτικό σύμβολο που δεν εκφράζει όλους τους Έλληνες πολίτες» !

Τώρα, η εθνοπροδοτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, επαναφέρει εντέχνως την συζήτηση που ξεκίνησε τότε από τον αλήστου μνήμης υπουργό των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ το 2000, για την  κατάργηση του Τιμίου Σταυρού από την Ελληνική Σημαία.

Είναι άραγε κι αυτή η σκέψη και πρόθεση του Σύριζα, γέννημα του «γνωστού» σχιζοφρενικού μυαλού, που ζητά την ομογενοποίησή μας με τους λαθρομετανάστες, που κουβάλησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια από τις διψασμένες για αίμα, (ναι, «Χριστιανικό Αίμα»), αλλοπρόσαλλες φυλές;

Όσο θα αφήνουμε να παραμένει στην εξουσία, αυτή η προδοτική ανθελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο θα προωθείται η αντεθνική της πολεμική προς τα θρησκευτικά Σύμβολα, την Ορθόδοξη Πίστη και τον Κύριο της ζωής μας, τον Ιησού Χριστό!

π. Νικόλαος

Share:

Read More

«Άσκηση» αλλά και Ταπείνωση!

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: Ο "Άρτος της Ζωής"

Επίγνωση σημαίνει ο άνθρωπος, να έχει μια πραγματικά αληθινή εικόνα του εαυτού του.  Ο άνθρωπος, που «γνωρίζει» για τον εαυτό του, τα προτερήματα, τις αρετές, τις δυνατότητές του αλλά και τις κακίες, τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του, γίνεται σοφότερος, καλύτερος, πιο ολοκληρωμένος, αποφασιστικός και με αυτοπεποίθηση.

Η Αυτογνωσία, δεν έχει σχέση με το «ποιος νομίζεις ΕΣΥ ότι είσαι», αλλά με το «ποιος είσαι, πραγματικά». Το να αποκτήσει κάποιος επίγνωση του εαυτού του, είναι ίσως το μεγαλύτερο βήμα πνευματικής προόδου και εξέλιξης. Αυτή η κατάσταση, οδηγεί τον άνθρωπο να παραδεχθεί τις αδυναμίες του, να αναγνωρίσει τα λάθη του και να καταργήσει τον εγωισμό του.  Αποτέλεσμα όλων αυτών, η Χάρις του Θεού!

Αυτός είναι ο δρόμος της «πνευματικής Τεσσαρακοστής», που καλούμεθα εμείς οι χριστιανοί να βαδίσουμε αυτή την περίοδο του έτους.  Από την Αυτογνωσία, στην Επίγνωση, κατόπιν στην Ταπείνωση και τέλος στη Μετάνοια. Στο τέλος αυτής της «διαδρομής», θα συναντήσουμε την Ανάσταση!

Στο σημείο αυτό, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα, τη συμπεριφορά μας εν γένει. Οι προσευχές, οι γονυκλισίες, οι εκκλησιασμοί, η νηστεία, η ελεημοσύνη και τόσα άλλα πνευματικά «αγωνίσματα», της μεγάλης Τεσσαροκοστής, στεφανώνονται μόνο όταν υπάρχει στις καρδιές μας, ενσυνείδητη αυτογνωσία, ειλικρινής μετάνοια και αγία ταπείνωση! 

Διαφορετικά… ματαιοπονούμε, αυτοτιμωρούμενοι στο «μαρτύριο του μυθικού βασιλιά Σισύφου».*   Ο Προφήτης Δαβίδ, προσευχόμενος στον Θεό, λέει: «ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον μου καὶ ἄφες πάσας τὰς ἁμαρτίας μου» (Ψαλμός 24,18). δεν λέει, απλά καο μόνο «ίδε, Κύριε, τον κόπον μου» αλλά, λέει πρώτα απ’ όλα, «ίδε την ταπείνωσή μου…» Ο κόπος είναι για το σώμα του ανθρώπου, η ταπείνωση για τη ψυχή του και τα δύο μαζί, κόπος και ταπείνωση, αγιάζουν τον άνθρωπο.

Δεν είναι τυχαίο, ότι όσοι δεν αναγνωρίζουν αρετές, καλοσύνη και χαρίσματα στους συνανθρώπους τους, δεν έχουν γνωρίσει τον εαυτό τους!  Αυτοί βρίσκονται  σε μια διαρκή αναζήτηση και επίδειξη των ελαττωμάτων στους άλλους με μια κριτική διάθεση και κακοήθεια!

Μια αντικειμενική και διακριτική ματιά ολόγυρά μας, θα μας φανερώνει το κύριο ελάττωμα των ανθρώπων της εποχής μας: «δεν αποδεχόμαστε ποτέ, την ανωτερότητα, τις ικανότητες, τις αρετές, τη γνώμη των άλλων»!  Μέσα στη σύγχυση αυτή, απορρίπτουν την αγαθότητα του Θεού, που δημιούργησε τους ανθρώπους, προικίζοντάς τους, με ποικίλα και διαφορετικά χαρίσματα και ικανότητες!

Το να αναγνωρίζεις την αξία του άλλου, να τον αποδέχεσαι όπως είναι και να διαθέτεις αυτογνωσία, τιμάς τον Θεό, που μας έπλασε διαφορετικούς, προτρέποντάς μας, να αγαπούμε ο ένας τον άλλον!

π. Νικόλαος

*Ο Σίσυφος ήταν ιδρυτής και βασιλιάς της αρχαίας Εφύρας,της σημερινής Κορίνθου.  Τιμωρήθηκε για ασεβή συμπεριφορά, απέναντι στους μυθικούς θεούς του Ολύμπου. Του επέβαλαν ως βασανιστήριο να κουβαλάει ένα βράχο στην κορυφή ενός βουνού. Φτάνοντας στην κορυφή, η πέτρα ξανακυλούσε κάτω και έπρεπε να την ανεβάσει ξανά. Αυτή η τιμωρία ήταν αιώνια!

Share:

Read More