Μια ζωή «μακριά από τον συνάνθρωπο»!

Η πρώτη, αιώνια και κύρια εντολή που μας παρέδωσε ο Κύριος, είναι η «Αγάπη»!

Αγάπη ολοκληρωτική και απόλυτη, γιατί… δεν αφορά μόνον στον συνάνθρωπο και τα πλάσματα του κόσμου, αλλά επεκτείνεται «στο άπειρο», φθάνει έως τον  Ίδιο, τον Θεό! 

Το αντίθετο, αυτής της Αγάπης είναι η ιδιοτελής αγάπη στον εαυτό μας, η αδιαφορία για τους άλλους, ο ατομισμός, ο εγωισμός, η φιλαυτία, μια εγωκεντρική συμπεριφορά που, κατά τους αγίους Πατέρες, οδηγεί στον «αρρωστημένο» εγωισμό.

Αυτός, ο «ιδιοτελής ατομισμός», φαίνεται να είναι ένα είδος υπαρξιακού «αυτισμού», που κυριαρχεί σε κάθε διαπροσωπική ανθρώπινη σχέση, σε κάθε επαφή των σύγχρονων κοινωνιών, ακόμη και στις διακρατικές σχέσεις σε παγκόσμια κλίμακα.

Η «φιλαυτία», φαίνεται να είναι η αρρώστια της εποχής μας, η μάστιγα του αιώνος τούτου, η ζοφερή πλευρά του ανθρώπου της «Νέας Εποχής». 

Οι άνθρωποι σήμερα, είναι ουσιαστικά μόνοι , αποκομμένοι, απόμακροι και ψυχικά μαραζωμένοι, (όχι μόνο, λόγω του Covid-19).  Πολύ εύστοχα περιγράφει ως «κόλαση», την σημερινή κατάσταση, ο Φέοντορ Ντοστογιέφσκι, λέγοντας, πως: «Κόλαση είναι, το να μη μπορείς ν’ αγαπήσεις»!

Τα ταξίδια, οι τηλεπικοινωνίες, η τηλεόραση, ο έντυπος τύπος, το Internet,τα κινητά τηλέφωνα, το Facebook, τα emails και όλα τα σύγχρονα επιτεύγματα της τεχνολογίας, δεν κατορθώνουν στο ελάχιστο, να φέρνουν πιο κοντά τις καρδιές των ανθρώπων, αλλά τουναντίον δημιουργούν μια ψεύτικη κατάσταση επικοινωνίας, και μάλιστα «επί πληρωμή»!   Υπάρχουν κάποιες ώρες, που αναζητάς μάταια όμως,  «ένα χέρι να σε στηρίξει»!

Ακόμη και κάποιοι εκκλησιαστικοί, μιλούν για την «ατομική σωτηρία» της ψυχής!  Η ορθόδοξη πνευματική παράδοση όμως, θεωρεί τη ζωή του Πιστού, ως μια συνεχή προσπάθεια έκφρασης της Αγάπης στον Ιησού Χριστό, που ωθεί σε μια «κοινωνία αγάπης» με τον πλησίον μας!

 Και αναρωτιέμαι: «Μήπως, τελικά, οι συνθήκες ζωής, (με τα μέτρα) που μάς επιβάλλονται, για την αποφυγή της «πανδημίας» Covid-19, εντείνουν τα φαινόμενα φιλαυτίας, ατομικισμού, ιδιοτέλειας και «φιλοτομαρισμού», αφού ο καθένας κοιτά να προστατεύσει τον εαυτό του;

 Μήπως πρέπει να προσπαθήσουμε με κάποιον τρόπο, να αποφύγουμε αυτή την παγίδα της «ατομικής ανοσίας» μας και να μην αφήσουμε να μας καταβάλει ο άκαιρος φόβος, του «πώς θα σώσουμε τη ζωούλα μας;»

 π. Νικόλαος

Share:

Read More

Υποχρεωτικό το Εμβόλιο του Covid-19

Η κυβέρνηση έχει θεσπίσει πλέον, από τον Μάρτιο 2020 (1^η Καραντίνα), τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των ελλήνων Πολιτών, ψηφίζοντας «εν κρυπτώ» (ύπουλα, μυστικά και συνωμοτικά) δύο νόμους (τον 4675/2020 και τον 4682/2020), για τους οποίους κανείς δεν μίλησε, κανείς δεν φανέρωσε το περιεχόμενό τους στον ελληνικό Λαό και όλες οι ενέργειες των κυβερνώντων, αποδεικνύουν τα όσα της καταμαρτυρούν πολλοί ενημερωμένοι, καλοδιαβασμένοι ερευνητές στο Διαδίκτυο και αλλού.

Με ζήλο και περίσσια σπουδή και άκρα μυστικότητα, αυτές οι αντισυνταγματικές ιδέες, έγιναν Νόμοι του ελληνικού κράτους, και κανείς δεν αντιλήφθηκε το παραμικρό παρότι αφορούν όλο τους Έλληνες, αφού καταπατούν το συνταγματικό μας δικαίωμα, για το αν θέλουμε ή δεν θέλουμε, να εμβολιαστούμε με το νέο (αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας) Εμβόλιο, για τον Covid-19.

Νόμος 4675/2020

«Σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλλεται, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, μετά από γνώμη της ΕΕΔΥ, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου.   Με την ανωτέρω απόφαση ορίζονται η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο…

Νόμος 4682/2020

Ο Νόμος αυτός, αναφέρεται…  «στην υποχρεωτική υποβολή σε κλινικό και εργαστηριακό ιατρικό έλεγχο, υγειονομική παρακολούθηση, εμβολιασμό, φαρμακευτική αγωγή και νοσηλεία προσώπων, για τα οποία υπάρχουν εύλογες υπόνοιες ότι μπορεί να μεταδώσουν άμεσα ή έμμεσα τη νόσο.»

Αυτά έχουν νομοθετηθεί πλέον και δεν το ομολογούν!

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να κάνουν χρήση αυτών των νόμων!

Οι υπουργοί Βασίλειος Κικίλιας και Άδωνις Γεωργιάδης, προσπάθησαν με δηλώσεις των, να μας καθησυχάσουν, γνωρίζοντας πως ένα μεγάλο ποσοστό των Πολιτών αντιδρά στον υποχρεωτικό εμβολιασμό.

Εδώ, μυρίζει απαίσια η οσμή της απάτης, του δόλου και της χαμένης τιμής των κυβερνητικών.

Τα παραπάνω δεν έχουν να κάνουν με το αν πρέπει ή δεν πρέπει να εμβολιαστούμε, κατά του Covid-19… έχουν να κάνουν με μια αηδιαστική επανάληψη της αντιλαϊκής συμπεριφοράς του ΣΥΡΙΖΑ.  Όπως μας κορόιδευαν με το ΝΑΙ του Δημοψηφίσματος που μετατράπηκε «εν μια νυκτή» σε ΟΧΙ, έτσι και με ΝΔ, ψηφίστηκαν νόμοι, αντισυνταγματικοί, φασιστικού τύπου, ενάντια στην θέληση του Λαού και ουδείς έχει αντιδράσει από την κυβέρνηση και το «σώμα» της Βουλής!

Το ζητούμενο είναι στην παρούσα φάση καθαρά πολιτικό και κοινωνικό και άπτεται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι μας δίνεται το δικαίωμα, να θεωρήσουμε, πως… «Οι οπαδοί της «νέας εποχής» και της  νέας  (Great Reset) «μεγάλης επανεκκίνησης», είναι πλέον ανάμεσα μας!»

π. Νικόλαος

Share:

Read More

«Κατακομβική» Εκκλησία

Δυστυχώς, για μια δεύτερη φορά μέσα στο 2020, έτος αγωνιώδους ταλαιπωρίαςκαι θανάτων λόγω Κορωνοϊού, ζούμε μια σειρά «αναγκαστικών μέτρων», που περιορίζουν τις μετακινήσεις μας, τις κοινωνικές μας σχέσεις, την άσκηση του επαγγέλματός μας, ακόμη και την ελευθερία της συμμετοχής μας στις λατρευτικές μας συνήθεις υποχρεώσεις.

Εδώ, δεν θα αναφερθώ στην εξωφρενική κατάσταση, που επικρατεί στο κόσμο ολόκληρο, με την ψυχωτική υστερία του κορωνοϊού, που υποδαυλίζεται από τα καθημερινά κρατικά «Ανακοινωθέντα» και τα νεοταξικά ΜΜΕ, στη Χώρα μας.  

Κι αυτό, γιατί ο προβληματισμός μου, έγκειται κυρίως στην άσκηση της θρησκευτικής μας  ελευθερίας που φαίνεται ήδη, να περνά από την φάση της ειρωνείας, του εμπαιγμού, της αθεϊστικής προπαγάνδας εναντίον της Εκκλησίας (βλέπε την ανίερη συμπεριφορά μερικών δημοσιογραφίσκων, στις αναφορές των για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρό Ιωάννη, που εκοιμήθει στις μετά από μάχη με τον ιό Covid-19).   Ασέβεια, που φτάνει μέχρι την βλασφημία (Θεία Κοινωνία) του Ίδιου του Αρχηγού της Πίστεώς μας, Ιησού Χριστού.  Αντιμετωπίζουμε πλέον τις ωμές επιθέσεις μιας οργανωμένης αθεϊστικής προπαγάνδας, ενός ορκισμένου πλήθους αθέων, υλιστών, αρχαιόπληκτων ειδωλολατρών, μασόνων και αριστεροφασιστών, η οποία εξελίχθηκε μεθοδικά και ανδρώθηκε κατά τα 70 και πλέον τελευταία χρόνια στην Πατρίδα μας… από μια ελαφριά (λάιτ) επιθετικότητα, σε μια καθολική πολεμική κατεδάφισης και εξαχρείωσης, της χριστιανικής πίστεως των Ελλήνων και ιδιαίτερα των μελών της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Ποιμνίου της!

Κυρίως, αυτή η ολοένα εντεινόμενη «πολεμική» στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, τείνει να μοιάσει με «διωγμό» των Χριστιανών και με προβληματίζει ιδιαίτερα!

Τολμώ να πω φανερά τις ανησυχίες μου, πάνω σ’ αυτό το θέμα:  Ιστορικά, στο διάβα των αιώνων από την εποχή του Αγίου και  Μεγάλου Κωνσταντίνου, παρατηρήθηκε ένας εναγκαλισμός του Πολιτικού κατεστημένου και της Εκκλησίας, κυρίως από τον σεβασμό που έτρεφαν οι πολιτικοί Άρχοντες (Αυτοκράτορες, Διοικητικοί, Στρατιωτικοί, Δάσκαλοι και Άρχοντες του λαού) στην Ορθόδοξη Πίστη!

Αυτή η «συναλληλία», όσο κι αν βάσταξε μέσα στις δοκιμασίες του Γένους μας, τις αντιξοότητες, τους πολέμους, τις κακουχίες, τις ήττες, τις γενοκτονίες από τους βάρβαρους οθωμανούς, τους βούλγαρους και τους δυτικούς Φράγκους και Ενετούς, τις λεηλασίες από τους Σταυροφόρους και άλλους πολεμοχαρείς κατακτητές… άντεξε και διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας.

Σήμερα όμως, βλέπουμε έκπληκτοι και με πολύ λύπη, μια ακάθεκτη και καλά οργανωμένη αποχριστιανοποίηση της Πολιτείας, που ολοένα προσπαθεί να συμπαρασύρει και την Εκκλησία, σε μια οικειοθελή υποδούλωση, στις επιταγές των ψυχοφθόρων τεράτων, της Παγκοσμιοποίησης, της Πανθρησκείας και του Οικουμενισμού!   

Η ανησυχία πολλών «σοφών κατά Θεώ» Πατέρων μας, την οποία συμμερίζομαι, εκφράζεται πλέον ξεκάθαρα και συνοπτικά, στη διαπίστωση:  «Πρέπει οι αληθινοί Χριστιανοί, οι Ορθόδοξοι Πιστοί,  να προετοιμάζονται, ώστε να επιβιώσουν πνευματικά, στα δύσκολα χρόνια που έρχονται.»

Δεν είναι λίγοι από τους σύγχρονους ευσεβείς Πατέρες (κληρικούς και λαϊκούς), που τον τελευταίο καιρό, έξαλλη πορεία της Πολιτείας προς την «αποστασία», την αθεΐα, τον πανσεξουαλισμό, τις ολοένα αυξανόμενες προσπάθειες αποχριστιανισμού της Κοινωνίας και τους συμβιβασμούς μιας μεγάλης μερίδας Επισκόπων της Εκκλησίας, με το άθεο Κράτος…  εξέφρασαν την άποψη πως σε λίγο καιρό θα είναι αναπόφευκτη, η επιστροφή της ανόθευτης μερίδας των Ορθοδόξων Ελλήνων, στην πρωτοχριστιανική εποχή των Κατακομβών.  

Κι όταν αυτό συμβεί, θα υφίστανται πλέον δύο ειδών Εκκλησίες, θα έχουμε μια κοσμική «Εκκλησία», αναγνωρισμένη από το Κράτος και μια άλλη, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, μη αναγνωρισμένη από τις Κρατικές Υπηρεσίες, μη οργανωμένη, λόγω των διωγμών και της ορισμένης καταστολής της, η οποία θα καταφεύγει «εν κρυπτώ» (Αποκάλυψη ιβ΄ 6) στα υπόγεια των σπιτιών, στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, ή στα δάση και στην έρημο!

Αναλογισθείτε τούτο:  Στην πρώτη εποχή της Εκκλησίας, στους πρώτους αιώνες της παρουσίας της, στον κόσμο, η λειτουργική ζωή της και όλη πνευματική της υπόσταση, βρισκόταν κρυμμένη στις απρόσιτες, υπόγειες σκοτεινές στοές, στις Κατακόμβες!  Αργότερα, στα χρόνια της «αναγνώρισής της από το κοσμικό Κράτος, όσοι ήσαν βαθειά ευσεβείς και ήθελαν να μείνουν μακριά από το κοσμικό περιβάλλον μιας «αναγνωρισμένης» επίσημης Εκκλησίας, κυρίως μοναχοί, έφευγαν μακριά, στα μοναστήρια! 

Οι Μοναχοί αυτοί, θέλησαν δηλαδή με την «αναχώρησή τους», να διαφυλάξουν την μυστηριακή Ουσία της Πίστεως.  Θέλησαν να ζουν ελεύθερα, στην αγιοπνευματική ατμόσφαιρα της «Εκκλησίας του Χριστού», που ήταν αναλλοίωτη, ανόθευτη και αυθεντική!  Στην ουσία, οι αναχωρητές, οι μοναχοί, οι ασκητές ήσαν το πενταπόσταγμα της «ζωντανής Εκκλησίας του Ιησού» και αποτελούσαν το ιερό ανάχωμα σε κάθε αιρετικό και αντίχριστο κτύπημα της κοσμικής εξουσίας! 

Στις έσχατες ημέρες μας, το σατανικό κατεστημένο, τα όργανα του Αντιχρίστου, οι πονηρές ενέργειες των σατανικών «ισχυρών» του κόσμου, εμπνεόμενοι από το εωσφορικό μίσος τους για τον Ιησού Χριστό, οργιάζουν παντού σε κάθε μέρος της υφηλίου, με σκοπό να καταστρέψουν ό,τι ιερό και όσιο, καλό, δίκαιο και ευγενές!   Γι αυτό, στις ημέρες που ζούμε, πρέπει να ετοιμαζόμαστε  για σκληρούς πνευματικούς αγώνες, μακριά από το «πνεύμα του κόσμου» και δυστυχώς… μακριά από την «κοσμική εκκλησία» των ενδοτικών εκκλησιαστικών υπαλλήλων, που συναινούν και συνεργούν με τις ψευτοχριστιανικές, κρατικές Κυβερνήσεις και υποτάσσονται στις επιταγές και τα κελεύσματα των Παγκοσμιοποιητών και του Οικουμενισμού!

Ολοκληρώνω αυτό το άρθρο μου, με τα λόγια του μακαριστού Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη (εκοιμήθει το έτος 2010)… «Ε, φεύγουμε (δηλ: απομακρυνόμαστε) και εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, που είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον, από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας και μπαίνουμε στο σχήμα των κατακομβών.  Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε.  Και η Εκκλησία (δηλ: η πραγματική εκκλησία), θα διωχθεί και οι ναοί θα κλείσουν, όν τρόπον έκλεισαν στην Αλβανία (στη Ρωσία) και σε άλλα μέρη*.

Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνουμε. Λοιπόν, πρέπει και εμείς να προετοιμάσομε τον εαυτό μας, για την Εκκλησίαν των κατακομβών.» 

π. Νικόλαος

*Επισκόπου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», σελ.32-34

Share:

Read More

Μόνο ο Ιησούς Χριστός, χαρίζει σωτηρία και ζωή!

 Ευαγγελικό ανάγνωσμα Κυριακής 8 Νοεμβρίου 2020 - Κατά Λουκάν η' 41-56

Όχι μόνο τα λείψανα, αλλά και τα ρούχα θαυματουργούν. Βλέπουμε ότι τα παλαιότερα χρόνια όσοι είχαν προβλήματα είτε σωματικά είτε ψυχικά είτε οικογενειακά είτε άλλα προβλήματα, προσέφευγαν στον Ιησού Χριστό.

Τόσο κατά την εποχή του Ιησού Χριστού που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε να γίνονται θαύματα, όσο και στην μετά Χριστού εποχή μέχρι και στις ημέρες μας, βλέπουμε να συνεχίζουν να γίνονται θαύματα προς την ωφέλεια της ψυχής μας κατά κύριο λόγο, αλλά και την απαλλαγή μας από τις ασθένειες, είτε απλές είτε ανίατες ασθένειες.

Στην περικοπή του Ευαγγελίου που θα ακούσουμε την Κυριακή, βλέπουμε την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, αλλά και της αιμορροούσης γυναίκας που θεραπεύτηκε μετά από πολλά χρόνια αιμορραγίας.

Αν εμβαθύνουμε στο νόημα του Ευαγγελικού αναγνώσματος θα διαπιστώσουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι η Ζωή. Είναι αυτός που μας χαρίζει τη ζωή και αυτό φαίνεται από την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου.

Ούτε ο Μωάμεθ, ούτε ο Βούδας, ούτε ο Κομφούκιος, ούτε κάποιος άλλος εκπρόσωπος «θρησκείας» μπόρεσαν να δώσουν τη ζωή σε νεκρό άνθρωπο. 

Μόνο ο Ιησούς Χριστός μας χαρίζει τη σωτηρία και τη ζωή. Εγώ είμαι η θύρα, εγώ η οδός, εγώ ο άρτος, εγώ το ύδωρ το ζων, εγώ ο ποιμήν, εγώ η αλήθεια, εγώ η ζωή, εγώ και η Ανάσταση, μας είπε ο Χριστός. Όποιος με ακολουθήσει, δεν θα ζήσει ποτέ στο σκοτάδι, αλλά θα ζήσει για πάντα μαζί μου, στο φως της ζωής. Επίσης διακρίνουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι αυτός που μας θεραπεύει, διότι είναι ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών.

Μας θεραπεύει από απλές ή ανίατες ασθένειες, χρόνιες ή πρόσφατες. Κανένα μικρόβιο δεν μπορεί να αντισταθεί στον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων. Αυτός που αναζητά την θεραπεία της ψυχής ή του σώματός του ας ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό, ο οποίος ανά μέσω των αιώνων με την αγάπη Του βοηθά τον πονεμένο άνθρωπο.

Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα διακρίνουμε και κάτι παράδοξο και κάτι που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, όμως είναι πραγματικό και αληθινό και μάλιστα πολλές φορές γίνεται και στις ημέρες μας.

Βλέπουμε ότι η αιμορροούσα γυναίκα έγινε αμέσως καλά όταν ακούμπησε τα ρούχα του Χριστού. Φθάνει η πίστη του ανθρώπου στον Κύριό μας Ιησού Χριστό για να κάνει ακόμη και τα ρούχα Του να θαυματουργούν. Αυτό δεν γίνεται μόνο με τα ρούχα του Ιησού Χριστού, γίνεται και με τα λείψανα ή και τα ρούχα των Αγίων της Εκκλησίας μας, αλλά δια μέσω του Ιησού Χριστού.

Διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη στις Πράξεις των Αποστόλων κεφ.19, 11-12 «Και ο Θεός, δια μέσου των χειρών του Παύλου, έκανε θαύματα όχι μικρά και τυχαία, ώστε έπαιρναν οι άνθρωποι πετσέτες, με τις οποίες είχε καλύψει το πρόσωπό του ο Παύλος η μαντήλια που σκούπιζε τον ιδρώτα, τα έφερναν επάνω στους αρρώστους και έφευγαν από αυτούς οι ασθένειες, όπως επίσης έβγαιναν από αυτούς και τα πονηρά πνεύματα». Θαύματα τελεί μόνο ο Χριστός. Τα θαύματα της Παναγίας ή των Αγίων, ουσιαστικά είναι θαύματα του Ιησού Χριστού.

Εμείς ως άνθρωποι ζητάμε την βοήθεια της Παναγίας και των Αγίων να μεσιτεύσουν προς τον Ιησού Χριστό. Όταν γίνεται ένα θαύμα και έχουμε ζητήσει την βοήθεια ενός Αγίου, το θαύμα γίνεται από τον Χριστό δια μέσω του Αγίου που ζητήσαμε βοήθεια.

Θαύματα τελούν και οι αλυσίδες του Αποστόλου Πέτρου που τον είχαν δέσει μέσα στη φυλακή, θαύματα τελούν τα λείψανα των Αγίων, θαύματα τελούν αντικείμενα των Αγίων. Αυτός που έχει εμπιστευθεί τη ζωή του στον Ιησού Χριστό και εφαρμόζει το θέλημα του Θεού, ζει και θα ζει αιώνια αλλά και η σωματική και ψυχική υγεία του είναι καλά με την βοήθεια του Θεού.

Share:

Read More