Η νοοτροπία που διακατέχει πολλούς από εμάς, του… «Κάνω ό,τι θέλω επειδή έτσι μου αρέσει», αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων μου, είτε προσωπικά σαν άτομο, είτε συλλογικά σαν ομάδα, μας οδήγησε στην αποξένωση, στην αδικία και τις συνθήκες κρίσης. Κοινωνικής, Ηθικής και Οικονομικής! Γενικά, φθάσαμε στο σημείο μηδέν της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, γιατί «κάναμε ό,τι θέλαμε», χωρίς ενδιαφέρον για το σύνολο της ζωής.
Η αλήθεια είναι ότι, μόνον όταν χάσουμε κάτι, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία ή τη αξία του. Όταν το έχουμε συνήθως, αν δεν το περιφρονήσουμε, το καταστρέφουμε. Είναι απορίας άξιο, πως σχεδόν ποτέ, δεν είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε κάτι εξ’ αρχής, και το πόσο σημαντικό ήταν για την ζωή μας.
Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος, που βιώσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε μια τέτοια απώλεια, μιας σπουδαίας «αξίας» για τη ζωή μας, που δεν είχαμε εκτιμήσει όσο της έπρεπε. Μιλώ, για την «Ελευθερία»!
Χρειάστηκε, η (σκόπιμη ή τυχαία) διασπορά ενός ιού, η καθόλα οργανωμένη επιβολή «μέτρων» που ακολούθησε, ο φόβος και η διασπορά του από τα ΜΜΕ, τα πρόστιμα, οι τακτικές απαγορεύσεις της κυκλοφορίας κ.ά. για να εννοήσουμε ότι ένα από τα ύψιστα αγαθά της ζωής, είναι η Ελευθερία! Ας μην ξεχνάμε μια βασική αλήθεια της χριστιανικής ζωής, ότι «καμία δοκιμασία δεν έρχεται χωρίς να βαστά μια ευλογία».
Εσχάτως όμως, εκτός από την απώλεια των καθημερινών ελευθεριών μας, η κρίση αυτή με τη διάδοση του ιού Covid-19, που βασανίζει όλη την ανθρωπότητα, μας έδωσε τη δυνατότητα να «δούμε» και μια άλλην αλήθεια, ότι «στη ζωή αυτή, όλα είναι μια αλυσίδα, ζωή, ελευθερίες, δημιουργία είναι αλληλένδετα με την Αγάπη, την συναλληλία και την ευθύνη. Διαφορετικά, οδηγούμαστε στην υπαρξιακή μοναξιά μας και τον πνευματικό μαρασμό!
Δεν μπορούμε να «κάνουμε ό,τι θέλουμε», χωρίς ενδιαφέρον για τούς άλλους ανθρώπους αλλά και για όλη την πλάση. Όλες οι ενέργειές μας αλλά και καμία ενέργεια των άλλων, δεν μένει δίχως επιπτώσεις σε αυτό που ονομάζουμε ζωή. Τελικά, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Οι όποιες επιλογές μας, επηρεάζουν, θετικά ή αρνητικά κάποιους άλλους. Και όχι μόνο οι επιλογές μας, αλλά και επιθυμίες μας, όταν είναι εγωιστικές. Ο Ιός αυτός, μας δίδαξε ότι με την αγάπη και τη φροντίδα των άλλων ή τη δική μας, μπορούμε να νικήσουμε το «κακό».
Το νόημα του Ευαγγελίου, είναι και πάλι επίκαιρο στις ζοφερές ημέρες που ζούμε «Η σωτηρία μας περνάει πάντα μέσα από τον πλησίον». Με λίγα λόγια, μου είναι αδύνατον να σωθώ δίχως την παρουσία του άλλου, στη ζωή μου.
Ο «άλλος» ζει μέσα μου, είτε ως παρουσία είτε ως απουσία. Είτε ως συνάνθρωπος είτε ως απάνθρωπος. Είναι απόλυτα απαραίτητος όσο και εγώ, για να υπάρχει η ζωή.
π. Νικόλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, δεν είναι χώρος στείρας αντιπαράθεσης, αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.