Οι ανεύθυνο-υπεύθυνοι!
Ήρθε ο καιρός να καταλάβουμε, «καιρός παντί πράγματι» βλέπετε, ότι
γιγαντώνεται πάντα πιο γρήγορα, αυτός που ταΐζεται περισσότερο!
Κάποτε, μια οικογένεια που θα μετανάστευε στην Αμερική να εύρει καλύτερη
μοίρα, μοίραζε στους γείτονες τα υπάρχοντά της, μαζί και τα ζωντανά που είχε
στο κτήμα, για να μην ψοφήσουν. Σ’έναν
από τους γειτόνους θέλησαν να δώσουν την αγελάδα τους και τον αγαπημένο τους σκύλο! Όταν τα μοίρασαν όλα, ετοίμασαν τα χαρτιά τους
και έφυγαν, για μια πιο άνετη ζωή, στην ξενιτιά!
Οι κληρονόμοι, της αγελάδας και του σκύλου, υπολόγιζαν πάντα με το
χρήμα και το κέρδος, όλα τα πράγματα στη ζωή, και πάντα προσπερνούσαν τις δυσκολίες,
με τη λογική χρήση των οικονομικών τους.
Έτσι και έκαμαν και όταν κληρονόμησαν τα νεώτερα μέλη του κτήματος. Σκέφτηκαν, η Αγελάδα θα μας δίνει αρκετό γάλα
για τυρί, βούτυρο και γιαούρτι κι όταν γεννάει θα έχουμε μοσχαράκια για κρέας,
αν σκεφτείς ότι θα βόσκει στο κτήμα ολημερίς, θα είναι οικονομική η εκτροφή της με
λίγο τριφυλλάκι πότε- πότε. Έτσι χάρηκαν περισσότερο για το απόκτημά τους και
την ονόμασαν «Μπέμπα».
Όμως, είχαν άλλη γνώμη για
το έτερο νέο μέλος του κτήματος. Ο
σκύλος, είπαν θα είναι οικονομικό βάρος,
δεν κυνηγά τίποτε για να φάει μόνος του, ολημερίς θα ζητά από το φαΐ μας, και
ότι τον πήραμε στο κτήμα, θα είναι βάρος για μας, αλλά ας είναι να τον
κρατήσουμε για το χατήρι των ξενιτεμένων, που τον αγαπούσαν πολύ!
Όλοι συμφώνησαν σ’ αυτό και από την επόμενη μέρα, πρόσεχαν την
Αγελάδα, να έχει το τριφυλλάκι της, να βόσκει χλωρό χορταράκι, τις φλούδες από τις
πατάτες και όλα τα φρούτα και τα λαχανικά και όλα όσα χρειαζόταν. Στο σκύλο, έδιναν ξερό ψωμί βρεγμένο στο νερό, κανένα κόκκαλο και γενικά τον παράβλεπαν!
Με τον καιρό, ο σκύλος, που είχε γίνει και εμπόδιο στα πόδια τους,
καθώς ζητούσε και λίγα χάδια, έπεσε σε απόγνωση και κατάντησε μισός και
κοκαλιάρης, έπεσε η τρίχα του, έβγαλε και μια αρρώστια γύρω από τα μάτια,
οπότε, άρχισαν να τον συχαίνονται. Για κτηνίατρο, ούτε κουβέντα να γίνεται! Σε κάμποσες μέρες, τον βρήκαν ψόφιο, πίσω από
τις μπάλες τριφύλλι, που είχαν στην αποθήκη για την Αγελάδα, που βασίλευε στο
κτήμα, θέριευε κι όλο έτρωγε κι όλο πάχαινε, μέχρι που κόντευε να διπλασιάσει
τα κιλά της!
Πέρασε ο καιρός δίχως τον σκύλο, μέχρι το πανηγύρι του χωριού,
όταν φορώντας τα καλά τους, πήγαν όλα τα μέλη της οικογένειας, να γιορτάσουν
ολημερίς, με τους συντοπίτες τους.
Το κτήμα, πίσω μόνο του, ανυπεράσπιστο, ήταν έρμο στην όρεξη κάθε
λύκου, που τριγυρνούσε στα γύρω μέρη.
Δεν άργησε, να γίνει το κακό και δεν ήταν ένας αλλά οκτώ. Κοπάδι ολόκληρο, λυσσασμένο για σάρκα και
αίμα. Αφού σουλατσάρισαν ένα γύρω, στο κτήμα με τα καλούδια… όρμησε η αγέλη και
κατασπάραξε ό,τι κινιόταν και ανάσανε. Μαζί και την Μπέμπα!
***
Εσείς τώρα, δικαιολογημένα θα είσθε αγανακτησμένοι με την
συμπεριφορά, αυτής της οικογένειας και μπορείτε να πείτε: «Καλά τόσο ανόητοι, τόσο άσχετοι, τόσο βαθιά νυχτωμένοι, τόσο αμελείς και αμέριμνοι, μα τόσο ηλίθιοι, ήσαν αυτοί οι
άνθρωποι; Δεν γνώριζαν ότι υπάρχουν
λύκοι κοντά στο κτήμα τους και άλλα άγρια ζώα;
Μα, πως ζούσαν, με τόση αφέλεια και έμειναν απροστάτευτοι, αυτοί και
άφησαν και το κτήμα τους, στην «καλή θέληση» των λύκων; Απαράδεκτο!
Συμφωνώ μαζί σας!
Αυτή η απαράδεκτη οικογένεια, είμαστε εμείς οι Έλληνες!
Εκείνο το κτήμα, που έμεινε απροστάτευτο, είναι η Ελλάδα, η Πατρίδα
μας!
Οι αιμοσταγείς λύκοι, είναι οι Τούρκοι, οι Αλβανοί, οι Σκοπιανοί,
ίσως και κάποιοι άλλοι…!
Η «Μπέμπα», η Αγελάδα, είναι η καλοπέραση, η ευμάρεια, η λατρεία μας
στο κέρδος και στις ανέσεις της ζωής και η δουλική υπακοή μας σε όσους μας χάριζαν
αφειδώς τα υλικά αγαθά και μας έσερναν μακριά από τις αξίες μας, την ηθική μας,
τα ήθη και έθιμά μας, την γλώσσα μας, την ιστορία μας και την ορθόδοξη πίστη μας!
Μια Χώρα, δίχως αξιόπιστη Άμυνα, κανείς δε την σέβεται! |
Για τον «σκύλο», τί να σας πω…!
Από την αρχή του αιώνα τούτου (το 2000), αρχίσαμε να μην τον «ταΐζουμε»! Περνούσε ο έρμος, με ξεροκόμματα και σκουπίδια
που του δίναμε! Όσοι «ήξεραν», τα ξεράδια τους! …μας έλεγαν ότι, "δεν χρειάζεται
να έχουμε "σκύλο". Είναι οικονομικά ασύμφορος. Είναι πεταμένα λεφτά, να ταΐζουμε "σκύλο". Άλλωστε, έλεγαν ότι, τώρα το «κτήμα»
το προστατεύουν οι φράκτες που έχει η Ευρώπη και η αλληλεγγύη των Κρατών της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, αφού το «κτήμα» μας, είναι πλέον μέλος της!
Το να αγοράζουμε όπλα, άρματα μάχης, αεροπλάνα, υποβρύχια, πλοία
πολεμικά, είναι πλέον περιττό! Το να
ενισχύουμε την πολεμική μας βιομηχανία, τον σχεδιασμό και παραγωγή όπλων, είναι
περιττό! Το να εκσυχρονίζουμε τον Στρατό
μας, τα στρατόπεδα μας, να καλλιεργούμε την πολεμική ισχύ και το πατριωτικό μας
φρόνημα, είναι περιττό!
***
Και καλά αυτοί… ας πούμε ότι ήσαν βαλτοί προδότες και μαριονέτες
ξένων κέντρων, ανθέλληνες και πράκτορες, αχυράνθρωποι μυστικών στοών και
οργανώσεων… Εμείς;
Εμείς, δεν φέρουμε καμία ευθύνη;
Εμείς είμαστε μόνο «θύματα»;
Εμείς, δεν βλέπαμε, δεν ακούγαμε, δεν μαθαίναμε, την επικείμενη καταστροφή;
Ε, όπως και στην παραβολή μου, πιο πάνω, υπεύθυνος της καταστροφής, ήταν η
Οικογένεια! Οι «λύκοι» είναι λύκοι και
πάντα θα είναι αιμοβόροι και άρπαγες!
Αλλά όταν δεν προστατεύεις το κτήμα σου, αφήνεις νηστικό τον σκύλο σου
και πεθαίνει, τότε η ευθύνη, είναι όλη δική σου! Ναι, δική σου, και όχι του οποιουδήποτε
τυχοδιώκτη, ανίκανου, άχρειστου, ημιμαθή και γελοίου «Μαυρογιαλούρου»!
π. Νικόλαος
Ιερόσυλοι και μισέλληνες!
Η προσευχή του Αγίου Γεωργίου.
Δευτέρα 23 Απριλίου 2018
Η Ορθοδοξία, τιμά τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρος, Αγίου Γεωργίου,του Τροπαιοφόρου.
Η Ορθοδοξία, τιμά τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρος, Αγίου Γεωργίου,του Τροπαιοφόρου.
Πέτα τον εγωισμό σου!
Πέτα, τον εγωισμό σου, μακρυά !
Να δοξολογείς τον Χριστό… Μην ασχολείσαι συνέχεια με τον εαυτό σου!
(εννοεί να...
Νέες ταυτότητες με το 666
Θέμα ημερών είναι πλέον η οριστική προκήρυξη, με την οποία θα
δοθεί το πράσινο φως, για την έκδοση των καινούργιων...
Άγιος Παΐσιος: Ο κόσμος καίγεται!
Άγιος γ.Παίσιος: "Μη φοβάστε"!
Νὰ εἴμαστε πιὸ ἀγαπημένοι. Νὰ βοηθοῦμε τοὺς πονεμένους! Άγιος Παΐσιος |
"Σύγχυση μεγάλη ὑπάρχει. Μύλος γίνεται· εἶναι ζαλισμένοι οἱ ἄνθρωποι… Ὁ κόσμος εἶναι ὅπως οἱ μέλισσες. Ἂν χτυπήσης τὴν κυψέλη, οἱ μέλισσες βγαίνουν ἔξω καὶ ἀρχίζουν «βούου…» καὶ γυρίζουν γύρω ἀπὸ τὴν κυψέλη ἀναστατωμένες. Ὕστερα ἡ κατεύθυνσή τους θὰ ἐξαρτηθῆ ἀπὸ τὸν ἄνεμο ποὺ θὰ φυσήξη. Ἂν φυσήξη βοριάς, θὰ πᾶνε μέσα. Ἔτσι καὶ τὸν κόσμο τὸν φυσάει… «Ἐθνικὸς Βοριάς», «Ἐθνικὸς Νοτιᾶς», καὶ εἶναι ὁ καημένος ζαλισμένος. Ὅμως, ἂν καὶ γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά, μία σιγουριά.
Μπορεῖ νὰ ξεράθηκε ἡ ἐλιά, ἀλλὰ θὰ πετάξη νέα βλαστάρια. Ὑπάρχει μία μερίδα Χριστιανῶν, στοὺς ὁποίους ἀναπαύεται ὁ Θεός. Ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς, καὶ ὁ Καλὸς Θεὸς μᾶς ἀνέχεται, καὶ πάλι θὰ οἰκονομήση τὰ πράγματα. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς μᾶς δίνουν ἐλπίδα, σύμφωνα με το Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι Β΄ «Πνευματικὴ ἀφύπνιση».
Μὴ φοβάσθε! Περάσαμε σὰν ἔθνος τόσες μπόρες καὶ δὲν χαθήκαμε, καὶ θὰ φοβηθοῦμε τὴν θύελλα πού πάει νὰ ξεσπάση; Οὔτε καὶ τώρα θὰ χαθοῦμε. Ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του κρυμμένη δύναμη γιὰ ὥρα ἀνάγκης. Θὰ εἶναι λίγα τὰ δύσκολα χρόνια. Μία μπόρα θὰ εἶναι.
Δὲν σᾶς τὰ λέω αὐτὰ γιὰ νὰ φοβηθῆτε, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξέρετε ποῦ βρισκόμαστε… Γιὰ μας εἶναι μία μεγάλη εὐκαιρία, εἶναι πανηγύρι οἱ δυσκολίες, τὸ μαρτύριο. Νὰ εἶστε μὲ τὸν Χριστό, νὰ ζῆτε σύμφωνα μὲ τὶς Ἐντολές Του καὶ νὰ προσεύχεσθε, γιὰ νὰ ἔχετε θεῖες δυνάμεις καὶ νὰ μπορέσετε νὰ ἀντιμετωπίσετε τὶς δυσκολίες. Νὰ ἀφήσετε τὰ πάθη, γιὰ νὰ ἔρθη ἡ Θεία Χάρις. Αὐτὸ ποὺ θὰ βοηθήση πολὺ εἶναι νὰ μπῆ μέσα μας ἡ καλὴ ἀνησυχία: ποῦ βρισκόμαστε, τί θὰ συναντήσουμε, γιὰ νὰ λάβουμε τὰ μέτρα μας καὶ νὰ ἑτοιμασθοῦμε.
Ἡ ζωή μας νὰ εἶναι πιὸ μετρημένη. Νὰ ζοῦμε πιὸ πνευματικά. Νὰ εἴμαστε πιὸ ἀγαπημένοι. Νὰ βοηθοῦμε τοὺς πονεμένους, τοὺς φτωχοὺς μὲ ἀγάπη, μὲ πόνο, μὲ καλωσύνη. Νὰ προσευχώμαστε νὰ βγοῦν καλοὶ ἄνθρωποι."
πηγή: pentapostagma.
Το πλεονέκτημα
+ Γέροντας Γεώργιος Καψάνης |
Αυτή η προσευχή, που ανέκαθεν παραδίδεται στο Άγιον Όρος, έχει το εξής πλεονέκτημα: επειδή είναι μονολόγιστη, δηλαδή μόνο μία πρόταση, μας βοηθεί να συγκεντρώνουμε εύκολα το νου μας.
Συγκεντρώνοντας το νου μας τον βυθίζουμε στην καρδιά και προσέχουμε εκεί να μη απασχολείται με άλλα πράγματα και νοήματα, ούτε καλά, ούτε κακά, αλλά μόνο με τον Θεό".
+ Γέροντας Γεώργιος Καψάνης
πηγή: pemptousia.gr/rimata_zois
Προκαλούν τη χλεύη.
Προκαλούν τη χλεύη.
Σήμερα θα στενοχωρήσω κάποιους, από τους αναγνώστες μου, αλλά είμαι υποχρεωμένος για μία ακόμη φορά να στηλιτεύσω την υποκρισία ορισμένων.
Τα "μνημόνια" πλέον, περνούν πάνω από την ελληνική κοινωνία, σαν οδοστρωτήρας και διαλύουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα σε ευπαθείς ομάδες συνανθρώπων μας, κατεδαφίζουν ασυγκίνητα την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, φτωχαίνουν τον υπερήφανο λαό μας και μας οδηγούν στην απώλεια και την κατάρρευση.
Αλλά το πιο αηδιαστικό και συνάμα αισχρό, είναι ότι αυτή η καταστροφή, συντελείται ή μάλλον ολοκληρώνεται με αυτούς, που μας ξεσήκωναν και φωνασκούσαν, αυτοί μπροστάρηδες και με τις κατσαρόλες, στην πλατεία Συντάγματος! Αυτός, ο άκρατος φαρισαϊσμός και το "θέατρο" που παίζεται σε βάρος μας, εδώ και μια επταετία, αποτελεί εκτός από ευτελισμό και κοροϊδία, ίσως και τη μοναδική προδοσία ενός λαού, σε ολάκερη την Παγκόσμια ιστορία των Εθνών!
Βέβαια, η πρωτοτυπία, δεν είναι η Εθνική Προδοσία που γίνεται για μια σειρά ετών, εις βάρος των Ελλήνων, αλλά κυρίως στο ότι, οι πολιτικοί συμπεριφέρονται σαν να βρισκόμαστε σε "οικονομική άνθιση", για την οποία εργάστηκαν πυρετωδώς και συνεργάστηκαν με τους "εταίρους" μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που συντελεί πάντα για το καλό της Ελλάδος!
Θέλω να μάθω: "... καλά, δεν έχουν λίγη ντροπή, πάνω τους;"
Αυτοί, οι οποίοι ευθύνονται για το χάλι μας, που διακρίνονται για παντελή έλλειψη οράματος και σχεδίου, "σφυρίζουν" αδιάφορα, διασκεδάζοντας την διοικητική ανικανότητα και την πολιτική τους ανεπάρκεια, για όλα τα ζητήματα του Ελληνισμού! Με όλα ταύτα, η ελληνική κοινωνία στέκεται στο ύψος των δύσκολων αυτών περιστάσεων και αντιμετωπίζει με παλληκαριά την κρίση, στην οποία μας έχουν οδηγήσει!
Η αλήθεια είναι ότι, η κυβέρνηση αυτή εδώ και τρία χρόνια, φροντίζει να "κρατά" τις λαϊκές δυνάμεις, σε λήθαργο και να "ποτίζει" κάθε αντίδραση των εξαθλιωμένων ηθικά και οικονομικά ιθαγενών Ελλήνων, με το "όπιον"που στάζει από τον φόβο των πολεμοχαρών Οθωμανών γειτόνων μας, Βορρά και Ανατολής και βέβαια με την κρατική και τραπεζική χρεωκοπία...
Όταν λοιπόν μια κυβέρνηση, καταφεύγει σε τέτοια "μέσα" δείχνει ότι έχει χρεοκοπήσει τελεσίδικα.Ότι και αν κάνει (η παρούσα κυβέρνηση), προκαλεί υποψίες για εθνική μειοδοσία, αηδία, χλευασμό και οργή, που θα ξεσπάσει κάποια στιγμή, εκ μέρους της ελληνικής κοινωνίας!
Ελπίζοντας πως, ίσως βρεθεί κάποια ακτίδα φιλοπατρίας και ηθικής, προσεύχομαι ολημερίς... να γίνει κάτι, να μη μπορέσουν να επιβάλλουν την δική τους "ατζέντα"(το αντεθνικό, ανθελληνικό και αθεϊστικό πρόγραμμά της πολιτικής τους) και κυρίως... ν' αλλάξουν τα "πράγματα".
Σήμερα θα στενοχωρήσω κάποιους, από τους αναγνώστες μου, αλλά είμαι υποχρεωμένος για μία ακόμη φορά να στηλιτεύσω την υποκρισία ορισμένων.
Τα "μνημόνια" πλέον, περνούν πάνω από την ελληνική κοινωνία, σαν οδοστρωτήρας και διαλύουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα σε ευπαθείς ομάδες συνανθρώπων μας, κατεδαφίζουν ασυγκίνητα την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, φτωχαίνουν τον υπερήφανο λαό μας και μας οδηγούν στην απώλεια και την κατάρρευση.
Αλλά το πιο αηδιαστικό και συνάμα αισχρό, είναι ότι αυτή η καταστροφή, συντελείται ή μάλλον ολοκληρώνεται με αυτούς, που μας ξεσήκωναν και φωνασκούσαν, αυτοί μπροστάρηδες και με τις κατσαρόλες, στην πλατεία Συντάγματος! Αυτός, ο άκρατος φαρισαϊσμός και το "θέατρο" που παίζεται σε βάρος μας, εδώ και μια επταετία, αποτελεί εκτός από ευτελισμό και κοροϊδία, ίσως και τη μοναδική προδοσία ενός λαού, σε ολάκερη την Παγκόσμια ιστορία των Εθνών!
Βέβαια, η πρωτοτυπία, δεν είναι η Εθνική Προδοσία που γίνεται για μια σειρά ετών, εις βάρος των Ελλήνων, αλλά κυρίως στο ότι, οι πολιτικοί συμπεριφέρονται σαν να βρισκόμαστε σε "οικονομική άνθιση", για την οποία εργάστηκαν πυρετωδώς και συνεργάστηκαν με τους "εταίρους" μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που συντελεί πάντα για το καλό της Ελλάδος!
Θέλω να μάθω: "... καλά, δεν έχουν λίγη ντροπή, πάνω τους;"
Αυτοί, οι οποίοι ευθύνονται για το χάλι μας, που διακρίνονται για παντελή έλλειψη οράματος και σχεδίου, "σφυρίζουν" αδιάφορα, διασκεδάζοντας την διοικητική ανικανότητα και την πολιτική τους ανεπάρκεια, για όλα τα ζητήματα του Ελληνισμού! Με όλα ταύτα, η ελληνική κοινωνία στέκεται στο ύψος των δύσκολων αυτών περιστάσεων και αντιμετωπίζει με παλληκαριά την κρίση, στην οποία μας έχουν οδηγήσει!
Η αλήθεια είναι ότι, η κυβέρνηση αυτή εδώ και τρία χρόνια, φροντίζει να "κρατά" τις λαϊκές δυνάμεις, σε λήθαργο και να "ποτίζει" κάθε αντίδραση των εξαθλιωμένων ηθικά και οικονομικά ιθαγενών Ελλήνων, με το "όπιον"που στάζει από τον φόβο των πολεμοχαρών Οθωμανών γειτόνων μας, Βορρά και Ανατολής και βέβαια με την κρατική και τραπεζική χρεωκοπία...
Όταν λοιπόν μια κυβέρνηση, καταφεύγει σε τέτοια "μέσα" δείχνει ότι έχει χρεοκοπήσει τελεσίδικα.Ότι και αν κάνει (η παρούσα κυβέρνηση), προκαλεί υποψίες για εθνική μειοδοσία, αηδία, χλευασμό και οργή, που θα ξεσπάσει κάποια στιγμή, εκ μέρους της ελληνικής κοινωνίας!
Ελπίζοντας πως, ίσως βρεθεί κάποια ακτίδα φιλοπατρίας και ηθικής, προσεύχομαι ολημερίς... να γίνει κάτι, να μη μπορέσουν να επιβάλλουν την δική τους "ατζέντα"(το αντεθνικό, ανθελληνικό και αθεϊστικό πρόγραμμά της πολιτικής τους) και κυρίως... ν' αλλάξουν τα "πράγματα".
π. ΝΚ
25 ΜΑΡΤΙΟΥ: Η απελευθέρωση από τους Τούρκους κι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
25 ΜΑΡΤΙΟΥ
Δύο λαμπρά, δύο φωτεινά και δύο σωτήρια «Xαίρε», προβάλλουν
και σκεπάζουν τον Ελληνικό και Ορθόδοξο γαλανό ουρανό. Το ένα, «Χαίρε
Κεχαριτωμένη Μαρία» που, ακούστηκε εδώ και πλέον τις δύο χιλιετίες και, το
«Xαίρε ω χαίρε λευτεριά» που, πριν 195 χρόνια έγραψε την δική του ιστορία στην
πορεία του γένους μας.
Με άλλα λόγια, γιορτάζουμε δυο Ευαγγελισμούς, δύο Ελευθερίες, διπλή
Γιορτή.
Η πρώτη Γιορτή, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, υπενθυμίζει αγώνες για
την κατάκτηση της ηθικής μας Ελευθερίας.
Η δεύτερη Γιορτή της 25 Μαρτίου του 1821, προϋποθέτει αγώνες και
θυσίες για την κατάκτηση της εθνικής μας πολιτικής Ελευθερίας. Και τα δύο είδη
της Ελευθερίας είναι πολύτιμα και θεόσδοτα δώρα. Πανανθρώπινο το ένα, εθνικό το
άλλο. Και τα δύο είναι λυτρωτικά.
Το αίμα των εκατομμυρίων μαρτύρων της πίστης μας για πνευματική
ελευθερία και τα ιερά κόκαλα των προγόνων μας για την εθνική ελευθερία, μας
υποχρεώνουν να φυλάσσουμε ως πολύτιμο θησαυρό αυτή την διπλή ελευθερία και να
την υπερασπιζόμαστε με όλη την δύναμη της ψυχής μας και του σώματός μας, κάθε
φορά που την πολεμούν λυσσαλέα, εκτός και εντός των τειχών μας, εχθροί και κατάφρονητές της.
Χρονικά και επιγραμματικά θα παραθέτουμε τα γεγονότα, πως φτάσαμε,
μετά την αποφράδα ημέρα της 29ης Μαΐου 1453 στον πρώτο επίσημο εθνικό εορτασμό
της 25ης Μαρτίου.
25 Μαρτίου 1821: άρχισε, ύστερα από 400 χρόνια υπομονής και στέρησης
στην Τούρκικη σκλαβιά, αλλά με πολλούς αγώνες και θυσίες, επίσημα η Ελληνική
Επανάσταση από την Αγία Λαύρα στα Καλάβρυτα, όπου ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών
Γερμανός σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης.
22 Ιανουαρίου 1830: Η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπέγραψαν την
συνθήκη Ελευθέρωσης και αναγνώρισης του Ελληνικού Κράτους με την συνθήκη του
Λονδίνου.
14 Αυγούστου 1832: Ορίστηκαν τα σύνορα της Ελλάδας, με την νοητή
γραμμή που είχε ως άκρα τον Παγασητικό και τον Αμβρακικό κόλπο.
Δεκέμβριος 1832: Η Οθωμανική αυτοκρατορία αποδέχτηκε αυτή την απόφαση
και από τότε ξεκινά η Πορεία του Νέου Ελληνικού Κράτους.
15 Μαρτίου 1838: Καθιερώθηκε ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου ως Εθνική
Εορτή με το 980 διάταγμα.
25 Μαρτίου 1838: Έγινε ο πρώτος επίσημος εορτασμός, με δοξολογία στον
ναό της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου. Παραβρέθηκε πλήθος κόσμου μαζί και
αγωνιστές της Επανάστασης. Ακολούθησε γλέντι στην πλατεία Κλαυθμώνος. Άναψαν
φωτιές στην Ακρόπολη και ψηλά στο Λυκαβηττό αντίκριζες φλεγόμενο σταυρό με τη
φράση «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ».
Στιγμές και ώρες εθνικού μεγαλείου. Μέρες χαράς και ελπίδας για το
αύριο. Άνθρωποι πληγωμένοι αλλά χαρούμενοι, που έγραψαν με χρυσά γράμματα τα
ονόματά τους στο πάνθεο των ηρώων. Όλοι παρών με μια ψυχή και ένα σώμα.
Το πνεύμα αυτών των αγωνιστών της πίστης και της πατρίδας, οδήγησε
τους απογόνους τους «μεθυσμένους πάλι από το κρασί του ΄21», σε δυο νικηφόρους
παγκόσμιους πολέμους και άλλες «πολιτικές τρικλοποδιές» στη συνέχεια, για να
φτάσουμε, δυστυχώς, στο σήμερα των τελευταίων δεκαετιών, «άγευστοι απ’ το κρασί
του ΄21» και υπόδουλοι σε κάθε ξενόφερτο , να βρεθούμε όλοι σε τραγικό διέξοδο
και κάτω από το βαρύ πέπλο της ολικής σκλαβιάς. Νέος ζυγός, δυστυχώς, πιο
ύπουλος από κάθε άλλη φορά κάθεται τώρα πάνω από τον Ελληνισμό. Ζυγός
πνευματικός και μάλιστα επίσημα μέσα από το κυριότερο συστατικό του Έθνους μας.
Την παιδεία! Την «Νέα Εκπαίδευση», όπως την λένε τώρα, που θέλει να στειρώνει
πνευματικά, ηθικά, ιστορικά και Εθνικά τα παιδιά της, δηλαδή ,το μέλλον της.
Χρόνια τώρα προδομένοι και απογοητευμένοι, απ’ όλους τους
φιλελεύθερους, τους μεταρρυθμιστές, τους προοδευτικούς ,τους εξηχρονιστές, τους
σύγχρονους δηλ. «φωστήρες και σωτήρες» όλων των πολιτικών αποχρώσεων, αλλά όλοι
τους νεοευρωλιγούρηδες και διεθνιστές, βάζοντας τους Έλληνες σε νέες
περιπέτειες και υποδουλώνοντας ολικά την Πατρίδα μας, την Ελλάδα μας. Την χώρα
των Ηρώων, των Αγίων, των Αγώνων και των Θυσιών!
Και μη νομίσει κανείς ότι κατέχομε από απαισιοδοξία ή μίσος, αλλά από
ιερή αγανάκτηση για το σημερινό κατάντημα και μάλιστα όταν ακούμε και
διαβάζουμε τι μας περιμένει και που οδηγούμαστε.
Είναι πολλά και πονηρά αυτά που ακούμε και μελετάμε στις μέρες μας.
Μερικά όμως πρέπει να μας προβληματίσουν ξεχωριστά γιατί είναι απαράδεχτα και Εθνικά
επικίνδυνα. Όπως αυτό που ακούστηκε προ ημερών από υπουργικά, μάλιστα, χείλη
ότι, «είναι επιστημονική θέση» με τον ερχομό και παραμονή των προσφύγων –
μεταναστών θα λυθεί στην Ελλάδα και το δημογραφικό πρόβλημα. Καθώς επίσης και
αυτό που διαβάσαμε σε έγκριτη εφημερίδα των Αθηνών ότι, η αποδομητική σχολή των
μεταμοντέρνων ιστοριογράφων ανέλαβε (με Κυβερνητική πάλι Εντολή), την
επανεγγραφή των σχολικών βιβλίων ιστορίας με κυρίως τρεις στόχους, που ως
Έλληνα δάσκαλο 35 χρόνων περίπου διδασκαλίας, με γέμισαν περισσότερη πίκρα και
αγανάκτηση και, εκτιμώ πως πρέπει να τα μοιραστώ και μαζί σας. Άκουσον!
Άκουσον!!
1.Να αμφισβητηθεί ο ρόλος της Ορθοδοξίας ως συστατικό στοιχείο της
εθνικής ταυτότητάς μας.
2.Να κατηγορηθεί ως ανύπαρκτη η διαχρονική πορεία του Ελληνισμού από
την αρχαιότητα έως σήμερα και
3.Να εξωραϊσθεί ο ρόλος των Οθωμανικών και των Νεότουρκων και να
ξεχαστούν τα εγκλήματα τους, ώστε να βελτιωθούν οι σχέσεις μας με τους
προκλητικούς γείτονες.
Αν πράγματι έτσι έχει, θεωρώ απαράδεκτη και εθνικά εγκληματική την
αλλοίωση του παρελθόντος και μάλιστα μέσα στη σημερινή φορτισμένη και
ηλεκτρισμένη ιδεολογική εποχή μας για την Πατρίδα μας.
Φτάνει πια! Ας ξυπνήσουν μερικοί «ειδήμονες». Ο υγιείς λαός είναι εδώ
και για «μούντζα» (κατά τον Παλαμά) και για λιβάνι! Ο λαός είναι του εκδικητή
το γιαταγάνι!
Επιτέλους δεν πάει άλλο η υποκρισία, η κοροϊδία και η εθνική προδοσία.
Φτάνει πια! Το ξεπούλημα της πατρίδας και η αλλοίωση της Ορθοδοξίας. Γιατί τότε
εύλογα θα θυμηθώ και τον άλλο ποιητή μας Γκάτσιο και θα φωνάξω: «Μπαρμπαγιάννη
Μακρυγιάννη/ πάρε πάλι γιαταγάνι/ κι έλα στη ζωή μας πίσω / το στραβό να κάνεις
ίσο».
Η Ελλάδα, μας έχει διδάξει ότι μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά. Δεν
μπορεί όμως να ζει χωρίς ιδανικά. Ας ξαναβρούμε την αυθεντική μας ταυτότητα. Ας
ξαναβρούμε την πίστη μας στο Θεό, την φιλοπατρία και την τεκμηριωμένη πεποίθησή
μας για την διαχρονική πορεία του Έθνους μας, του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας
για μια καινούρια Ελλάδα.
Ας μη ξεχνάμε ότι, από το χάλι της παιδείας, που χρόνια τώρα
πριονίζουν, ξεκίνησε και το χάλι της οικονομικής κρίσης που ζούμε, για να μας
έχουν στο χέρι τους. Αλλά ας μην μας πιάνει απελπισία, για να θυμηθώ τα λόγια
του Γέρου του Μωριά, Κολοκοτρώνη: «Η ώρα η πιο σκοτεινή της νυκτός είναι λίγο
πριν ξημερώσει». Αμήν!
Ευλαβική ας είναι η ακόλουθη ποιητική – τραγουδιστή φωνή προς τα
«Μοναστήρια της λευτεριάς», για να μην ξεχνιόμαστε…
1. Τα Χρόνια ‘κείνα
της σκλαβιάς
τα μοναστήρια
αρχικά
εστήσανε παντιέρα.
2. Κρυφά Σχολειά
στις εκκλησίες
γέμισαν την Ελλάδα
και Κράτησαν
ακοίμητη
της λευτεριάς τη
δάδα.
3. Προπύργια
γενίκανε
γραμμάτων και
αρμάτων
το γένος μας
εσώσανε
από των παθημάτων.
4. Τ’ Απόκουρο ήταν
παρών
με πλείστα
Μοναστήρια
που το καθένα
έγραψε
δική του ιστορία.
5. Ας είμαστε
περήφανοι
για κείνους τους
προγόνους
που έδωσαν το είναι
τους
για μας τους
απογόνους.
6. Θεέ μου
παντοδύναμε
επέτρεψε ξανά
τα Μοναστήρια όπως
παλιά
ν’ ανοίξουνε φτερά
7. Οι δρόμοι είναι
δύσκολοι
να φτάσουμε ως εκεί
γι’ αυτό βάλε το
χέρι Σου
πριν την
καταστροφή.
Γι’ αυτό: «Χαρείτε αδέλφια, τη μεγάλη μας
Γιορτή,
Είν’ η Γιορτή της
πίστης και της λευτεριάς
Κι αγωνισθείτε
μονιασμένοι, δυνατοί,
Για μια Ελλάδα
φωτεινή, χριστιανική»
(Γ. Βερίτης)