«Στερνή μου γνώση, να σ’είχα πρώτα…»

1974 Μεταπολίτευση. Πανηγυρισμός σε όλη τη Χώρα.

1974: «Μεταπολίτευση» 
2018: «44 Χρόνια μετά... ούτε ίχνος Ελπίδας»

Πριν από 44 χρόνια, ο ελληνικός λαός υποδέχθηκε την μεταπολίτευση,  με την ελπίδα, ότι οι πολιτικοί που ανελάμβαναν τα ηνία της Χώρας, θα έδιναν, όπως δήλωναν άλλωστε, μια νέα ώθηση στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Ελλάδος, εξασφαλίζοντας την οικονομική πρόοδο, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ηθική στο δημόσιο βίο, την ασφάλεια των πολιτών, την ισότητα όλων έναντι των νόμων, την ευημερία και τον πολιτισμό.
Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ακόμη, πως τότε, στα χρόνια εκείνα της μεταπολίτευσης, θα μπορούσε να επιτευχθεί, αφ’ενός η οικονομική ανάπτυξη και η ευημερία του λαού και αφ’ετέρου, η ασφάλεια και η στρατιωτική ισχύς της Ελλάδος. 
Εκείνη την εποχή υπήρχαν οι υλικοτεχνικές, χρηματοοικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις.  Υπήρχαν και πριν της μεταπολίτευσης (1974), υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, ελάχιστος εξωτερικός δανεισμός, σταθερό νόμισμα, ελάχιστη ανεργία και φυσιολογικός πληθωρισμός, μα το κυριότερο: υπήρχε αρκετή εμπιστοσύνη του Λαού στους πολιτικούς!
Η γεωργία, η κτηνοτροφία και ο λεγόμενος  πρωτογενής τομέας κάλυπτε πλήρως τις ανάγκες του πληθυσμού, η αστυφιλία και ιδιαίτερα η μετανάστευση, δεν είχαν πάρει δραματικές διαστάσεις, του σήμερα.  Η βιομηχανία, ο τουρισμός, η ναυτιλία βρίσκονταν σε άνοδο.  Γενικώς, υπήρχαν ευοίωνες προοπτικές για πρόοδο και ανάπτυξη!
Δυστυχώς όμως, οι ελπίδες των Ελλήνων πολιτών, διαψεύστηκαν για άλλη μια φορά!  Όλες οι κυβερνήσεις, υπηρέτησαν και φρόντισαν να εδραιωθεί ο δικομματισμός, να παγιδευτεί ο Λαός ανάμεσα στη Δεξιά πολιτική πτέρυγα και την Κέντρο-αριστερά, για να εναλλάσσονται στην εξουσία, αδιαφορώντας για τα οικονομικά προβλήματα, τις ανησυχίες των πολιτών και κυρίως για τα εθνικά θέματα. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής των ασυνείδητων πολιτικάντηδων, ήταν η γνωστή τρομερά καταστροφική οικονομικό-κοινωνική πολιτική και το συνεχές ξεπούλημα της Χώρας στους «Τοκογλύφους» (ΕΚΤ, ΔΝΤ,κλπ), έχοντας συμμάχους τα πουλημένα ΜΜΕ και τους διεφθαρμένους «συνδικαλιστές». 
Έτσι, φθάσαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα, στη διάλυση της εγχώριας  παραγωγής, εφαρμόζοντας κυρίως, δύο καταστροφικές πρακτικές: Την διόγκωση του δημόσιου τομέα με προσλήψεις-ρουσφέτια και με εξωτερικό δανεισμό για ικανοποίηση και παράνομο πλουτισμό των "ημετέρων" και παρατρεχάμενων παρασίτων.
Για να είμαστε αντικειμενικοί, ένοχοι του εγκλήματος κατά Πατρίδας δεν είναι μόνον οι ανίκανοι και φαύλοι πολιτικοί που διετέλεσαν υπουργοί και κυβερνητικοί βουλευτές, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μολυσμένα κι αυτά από το μικρόβιο της ψηφοθηρίας, ενθάρρυναν με την «άνοδο» ανεγκέφαλων συνδικαλιστών, τον ξεσηκωμό των κομματικών ομάδων, που χειροτέρευσαν την κατάσταση και συνέβαλλαν στην επιδείνωσή της. Παράλληλα απόφευγαν συστηματικά, να καταγγέλλουν, με αδιάσειστα ντοκουμέντα τις ολέθριες πρακτικές της εκάστοτε κυβέρνησης. Όπως κι ΕΜΕΙΣ, που πλανηθέντες, τους ψηφίζαμε, δίνοντάς τους, δύναμη και εξουσίες!
Αυτό όμως, αποτελεί πλέον το ζοφερό παρελθόν.  Σήμερα,η Χώρα μας, βαδίζει ολοένα και περισσότερο, την οδό της αποσύνθεσης. Δεν διαφαίνεται κάποια ελπίδα, παρά τις αισιόδοξες φωνές και τις φρούδες υποσχέσεις των πολιτικών.  Την άποψη αυτή, έχει μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού Λαού, που ψυχανεμίζεται τους ανέμους της κατάρρευσης, που πνέουν απειλητικά και μόνον οι ένοχοι που μας οδήγησαν σ' αυτήν την κατάντια, έχουν διαφορετική γνώμη.

Παρά ταύτα, η κατάσταση δεν είναι ακόμη, μη αναστρέψιμη. Η σύγχρονη κόπρος του Αυγεία που κοντεύει να μας πνίξει, μπορεί να καθαρισθεί αρκεί να βρεθούν,εκείνοι που θα «άρουν το βάρος της καταστροφής, θα αναλάβουν ευθύνες και θα θυσιάσουν ακόμη και την ύπαρξή τους, στο βωμό της θυσίας για την Πατρίδα Ελλάδα!
Πιστεύω, πως «ΑΥΤΟΙ», θα είναι πρόσωπα με πραγματική εθνική συνείδηση, ειλικρινή πατριωτισμό, ανιδιοτέλεια, ξεχωριστές ικανότητες και εμπειρίες, αυξημένο αίσθημα κοινωνικού χρέους, χωρίς ματαιοδοξία, αλλά με αγάπη προς τον Λαό.  Θα πρέπει να μην είναι επαγγελματίες πολιτικοί, να αδιαφορούν για το αποκαλούμενο "πολιτικό κόστος", να αποτινάξουν όλα τα βλαβερά ελαττώματα, που τους κληροδότησε ο παλαιοκομματικός κόσμος και να θέσουν ως μοναδικό τους σκοπό, την αποκατάσταση της ηθικής και της ευημερίας των Ελλήνων. Τα άτομα αυτά, πρέπει να λάβουν μέτρα και με ιδιαίτερες νομοθετικές ρυθμίσεις και να τα εφαρμόσουν, δίχως κανέναν δισταγμό ή αναβολή, όπως είναι:
- Πάταξη της διαφθοράς σε όλους του τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού βίου.
- Είσπραξη με νόμιμο μέσο των οφειλομένων φόρων από τους μεγάλους φοροκλέφτες.
- Περιορισμός των αδικαιολόγητων δαπανών του τεράστιου, δημόσιου τομέα.
- Καθορισμός λογικού ανωτάτου μισθού και σύνταξης για όλους.
- Ενίσχυση της δικαιοδοσίας των δικαστικών και των διωκτικών αρχών.
- Κατάργηση του νόμου, περί ευθύνης υπουργών.
- Καθιέρωση σταθερού και δίκαιου φορολογικού συστήματος.
- Ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, κυρίως των νέων.
- Τέλος στη λαθρομετανάστευση.
- Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Γι’ αυτό, πρέπει ο ελληνικός Λαός στις προσεχείς εκλογές να εκλέξει κόμματα και πρόσωπα εκτός του φαύλου κομματικού συστήματος, της τελευταίας 40ετίας. Διαφορετικά… ΕΜΕΙΣ, θα είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι επακολουθήσει και δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα ή δικαιολογία, για να διαμαρτυρόμεθα!
Άλλωστε… «το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού»* 
Δεν επιτρέπεται στους Έλληνες να εξαπατηθούν, και πάλι!


*μετάφραση: "το να κάνει κανείς το ίδιο λάθος, δύο φορές, δεν είναι γνώρισμα σοφού άνδρα".

Share: