Ο Άγιος Παΐσιος Ενζεπίδης γεννήθηκε το 1924 στην Καππαδοκία. Ο πατέρας του ήταν δήμαρχος Φαρασών και είχε 8 αδέλφια. Μόλις μια εβδομάδα πριν οι χριστιανοί συντοπίτες του εκδιωχθούν από τους Τούρκους, πρόλαβε και βαφτίστηκε.
Το 1949 απολύεται από τον στρατό και το 1950 μπαίνει στο Άγιο Όρος. Από 1958 μέχρι το 1979 βρέθηκε σε διάφορες Μονές, μέχρι που εντάχθηκε στην αδελφότητα της Μονής Κουτλουμουσίου. Εκεί εργάστηκε με όλες του τις δυνάμεις στο εγκαταλελειμμένο κελί της «Παναγούδας».
Από την εποχή που εγκαταστάθηκε εκεί, πλήθος πιστών τον επισκεπτόταν σε ημερήσια βάση. Ήταν μάλιστα τέτοιος ο αριθμός, που υπήρχαν και ειδικές σημάνσεις, που έδειχναν τον δρόμο προς το κελί του, ώστε να μην ενοχλούνται οι άλλοι μοναχοί. Οι πιστοί άρχισαν να πιστεύουν πως έκανε θαύματα.
Η φήμη του, ακόμα και πριν από τον θάνατό του είχε διαδοθεί σε μεγάλη μερίδα των ορθόδοξων πιστών. Διέθετε μια χαρισματική πνευματική προσωπικότητα και ήταν ένας πολύ απλός άνθρωπος. Αν και οι εγκύκλιες γνώσεις ήταν περιορισμένες αλλά διέθετε έναν απέραντο θησαυρό πνευματικών και κοσμικών γνώσεων. Ο τρόπος ζωής του, η άσκηση, η ταπεινοφροσύνη, το φιλότιμο και η αγάπη, αποτελούσαν για όλους, αιτία θαυμασμού και έναν λόγο παρηγοριάς.

Κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου και κάθε χρόνο, στις 11 προς 12 Ιουλίου τελείται αγρύπνια στο Ιερό ησυχαστήριο της Σουρωτής.
Στις 13 Ιανουαρίου του 2015, η Οικουμενική Σύνοδος τον ανακήρυξε Άγιο (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης). Τα τελευταία χρόνια του αποδίδονται ακόμα περισσότερες προφητείες για την Ελλάδα και τον ελληνισμό. Οι προφητείες του από κάποιους θεωρούνται έγκυρες και από άλλους έχουν γίνει αντικείμενο σκανδαλισμού!
π. Νικόλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, δεν είναι χώρος στείρας αντιπαράθεσης, αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.