Έτσι, ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος δεν υπήρξε σπουδαίος μεταρυθμιστής, μόνο για την Εκκλησία μας, αλλά και για την Παγκόσμια Ιστορία, διότι ανήκει στους μεγάλους ηγέτες όλων των Εποχών, έχοντας βάλλει τη δική του σφραγίδα, στη ροή των ιστορικών γεγονότων, για τούτο δικαίως, ονομάστηκε «Μέγας».
Ο Μέγας Κωνσταντίνος, (το πλήρες όνομα του ήταν Flavius Valerius Aurelius Constantinus . Γιος του Φλάβιου Βαλέριου Κωνστάντιου)... ήταν γιος του ελληνικής καταγωγής Ρωμαίου αξιωματούχου Κωνστάντιου Χλωρού, ο οποίος κατόπιν ανακηρύχτηκε Καίσαρας και Αύγουστος της Ρώμης και ανέλαβε τη διοίκηση των Δυτικών Επαρχιών της απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η μητέρα του, αγία Ελένη, ήταν Ελληνίδα, από το Δρέπανο της Βιθυνίας, της Μ. Ασίας. Ασπάστηκε από την νεαρή ηλικία της, την χριστιανική Πίστη, όταν ακόμη, εγίνοντο φοβεροί διωγμοί κατά των χριστιανών, από το Ρωμαϊκό Κράτος. Τότε, που οι χριστιανοί κρύβονταν στις κατακόμβες και στα έρημα σπήλαια, για να προσευχηθούν και να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων (το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού). Τότε, που ειδωλολάτρες αυτοκράτορες και τα ιερατεία τους, βύθιζαν ολοένα και περισσότερο την ανθρωπότητα στα σκοτάδια της δεισιδαιμονίας και της μαγείας. Τότε, που το αγιασμένο Αίμα των ηρώων της χριστιανικής Πίστης, έρεε άφθονο στα γυμναστικά στάδια, προς τέρψη των δεισιδαιμόνων όχλων, αλλά και στα καλντερίμια της ειδωλολατρικής Αυτοκρατορίας. Τότε, το έτος 274, η μετέπειτα αγία Ελένη, έφερε στον κόσμο, στην πόλη Ναϊσσό (σήμερα είναι η πόλη Νίσσα στη Σερβία), τον μελλοντικό Αυτοκράτορα του Χριστιανικού Κόσμου, τον Κωνσταντίνο, τον Μέγα!
Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, ήταν 19 ετών, ο τρομερός διώκτης και σφαγέας των χριστιανών Διοκλητιανός, συνέλαβε και κρατούσε ομήρους, την μητέρα του Ελένη και τον ίδιο, στην ανατολική πλευρά της Αυτοκρατορίας, με σκοπό να εκφοβίζει τον αντίπαλό του στην Δύση, τον πατέρα του Κωνσταντίνου, που ήταν Καίσαρας του Δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας!Η Αγία Ελένη, όντας κρατούμενη του Διοκλητιανού, αξιοποίησε τα 12 χρόνια της ομηρίας της, (από το 293 έως το 305), για να διδάξει και να γαλουχήσει τον γυιό της Κωνσταντίνο, στην αληθινή πίστη του Χριστού!
Ο νεαρός Κωνσταντίνος διακρινόταν για το ανδρικό του παράστημα, την ανωτερότητα και την ευγένεια της ψυχής του και τα εξαιρετικά του πνευματικά και φυσικά χαρίσματα. Το 305 ανάλαβαν τη διοίκηση της αυτοκρατορίας ο μεν Γαλέριος στην Ανατολή, ο δε Κωνστάντιος στη Δύση. Το ίδιο χρόνο ο Κωνσταντίνος μετέβη στα Τρέβηρα της Γαλατίας, όπου συνάντησε τον άρρωστο πατέρα του, ο οποίος του ανέθεσε την εκστρατεία στη Μ. Βρετανία. Στις 7 Ιουλίου του 307 πέθανε ο πατέρας του Κωνστάντιος και ο στρατός ανακήρυξε τον Κωνσταντίνο αυτοκράτορα της Δύσης. Παντρεύτηκε τη Μινερβίνα και απέκτησε ένα γιο, τον Κρίσπο. Εγκαταστάθηκε στην πόλη Αρελάτη και άσκησε μια πρωτόγνωρη φιλολαϊκή εξουσία, και γι’ αυτό αγαπήθηκε από το λαό, της Επαρχίας του.
Τον μήνα Σεπτέμβριο του 212 μ.Χ. στράφηκε εναντίον του τυράννου αυτοκράτορα της Δύσης, Μαξέντιου. Καθ’ οδόν προς τη Ρώμη, για την τελική αναμέτρηση, είδε το γνωστό και μεγαλειώδες όραμα του Τιμίου Σταυρού στον μεσημεριανό ουρανό, ο οποίος έγραφε: «Εν Τούτω Νίκα». Την επόμενη νύχτα είδε στον ύπνο του το Ιησού Χριστό με το σημείο του Σταυρού, παροτρύνοντάς τον, να κατασκευάσει λάβαρο με το Σταυρό, προκειμένου να νικήσει τον ασεβή και τυραννικό Μαξέντιο. Ο Κωνσταντίνος υπάκουσε, σήκωσε στην σημαία του, το σχήμα του Σταυρού, με τη φράση «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ» και νικώντας τον Μαξέντιο, μπήκε θριαμβευτής και ελευθερωτής στη Ρώμη.
Η πρώτη του ενέργεια ήταν να σταματήσει τον συνεχιζόμενο φοβερό διωγμό των Χριστιανών! Υπέγραψε το περίφημο «Διάταγμα των Μεδιολάνων» του 313, με το οποίο, μεταξύ άλλων, όρισε για πρώτη φορά στην Παγκόσμια Ιστορία, την ελευθερία της θρησκευτικής Πίστεως.
Τέλος, το έτος 324 συγκρούεται με τον αυτοκράτορα της Ανατολής Λικίνιο, τον οποίο νικά και γίνεται Καίσαρας όλης της Αυτοκρατορίας της Ανατολής και Δύσης!
Έτσι άρχισε το μεγαλειώδες μεταρρυθμιστικό και κοινωνικό του έργο. Έγινε προστάτης όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική τους πίστη, για το λόγο αυτό δεν έγινε από την αρχή της βασιλείας του Χριστιανός. Διατηρούσε τον τίτλο του Pontifix Maximus, δηλαδή του ύπατου Aρχιερέα της αρχαίας θρησκείας. Νομοθετούσε με σοφία και δικαιοσύνη. Απελευθέρωσε όλους τους Χριστιανούς, που είχε κλείσει ο Λικίνιος, στις φυλακές και ανακάλεσε όσους βρισκόταν στην εξορία. Απέδωσε τους ναούς και όλη την περιουσία που ανήκε στην Χριστιανική Εκκλησία. Έκαμε πράξη με διατάγματα την κοινωνική Διδασκαλία της Εκκλησίας. Καθιέρωσε την υποχρεωτική δίκη στους παραβάτες. Καθιέρωσε επίσημα, η ημέρα Κυριακή ως αργία. Κατάργησε τη δουλεία. Η αγία Ελένη αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο εκκλησιαστικό έργο, ιδρύοντας ναούς και ενισχύοντας την Εκκλησία. Με δικά της έξοδα πήγε στην Ιερουσαλήμ και ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος συνέβαλλε τα μέγιστα να ειρηνεύσει η Εκκλησία, από την αίρεση του Αρείου, συγκαλώντας την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325. Εγκαινίασε έτσι έναν νέο τρόπο διακυβέρνησης της Εκκλησίας, απόλυτα δημοκρατικό.Ως πολιτικός άρχων ο Μ. Κωνσταντίνος υπήρξε πρωτοπόρος. Μετέφερε το 325 την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας στο Βυζάντιο, κόβοντας έτσι κάθε δεσμό με το ειδωλολατρικό παρελθόν της και βάζοντας τα θεμέλια για τη νέα Χριστιανική Αυτοκρατορία των Ελλήνων, η οποία θα ζήσει, με κέντρο τα μέρη του Βυζαντίου, για 1000 χρόνια.
Αμέσως δε, μετά τη βάπτισή του προσευχήθηκε προς τον Θεό, με την απλή αυτή προσευχή: «Τώρα γνωρίζω ότι είμαι πράγματι μακάριος. Τώρα γνωρίζω ότι αναδείχθηκα άξιος της αθάνατης ζωής. Τώρα γνωρίζω ότι έγινα μέτοχος του θείου φωτός»!
Έτσι λοιπόν, ευτυχής καθώς αισθανόταν, τακτοποίησε τα της διαδοχής και διαθήκης του.
Το λείψανο του Κωνσταντίνου τοποθετήθηκε σε χρυσή λάρνακα και μεταφέρθηκε στα ανάκτορα στην Κωνσταντινούπολη, μέχρις ότου αφίχθηκε ο υιός του Κωνστάντιος, οπότε τελέστηκε μεγαλοπρεπής η κηδεία του και κατετέθη η σορός του στη λάρνακα, που είχε ο ίδιος προετοιμάσει, στον ναό των Αγίων Αποστόλων.
Και εκεί ευρισκόμενο το τίμιο λείψανό του, επιτέλεσε πολλά θαύματα!
Η Εκκλησία μας, αναγνώρισε τις πολύτιμες υπηρεσίες του, που πήγαζαν από την ειλικρινή χριστιανική του Πίστη και γι’ αυτό τον ανακήρυξε Άγιο και Ισαπόστολο της. Μαζί του, τίμησε και τιμά ιδιαιτέρως ως Αγία και την μητέρα του, Αγία Ελένη.
Την ίδια τιμή, του αποδίδει ολόκληρος ο Ελληνισμός και ο Ορθόδοξος χριστιανικός Λαός της Ελλάδος, αναγνωρίζοντας τη μοναδική τους προσφορά στο Έθνος μας και την Εκκλησία μας!
π. Νικόλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, δεν είναι χώρος στείρας αντιπαράθεσης, αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.