Ανθρωποκτόνος ο «ατομικισμός»

Ήδη, όλη η Γη, έγινε σαν μια γειτονιά!  Οι άνθρωποι, ταξιδεύουν μέσα σε λίγες ώρες, χώρες που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, από τη δική τους χώρα!  Οι επικοινωνία των ανθρώπων, το εμπόριο και οι ειδήσεις, γίνονται πλέον αστραπιαία, με τα ηλεκτρονικά μέσα! Όλος ο κόσμος, μοιάζει «ενοποιημένος», αλλά… ταυτόχρονα, είναι απόλυτα «διχασμένος», τραγικά «διασπασμένος»!

Η ιδιοτέλεια, το συμφέρον, η ιδιοκτησία, τα δικαιώματα, ο πλουτισμός, οι ιδεολογίες, οι θρησκείες και η πολιτική, δεν επέτρεψαν ποτέ στους ανθρώπους, την συνάφεια, την αλληλοκατανόηση, την αποδοχή, την συμφιλίωση και την ειρήνη!

Πολλοί διανοούμενοι, υποστηρίζουν ότι, πρέπει ο κόσμος, να «ξανακτιστεί» από την αρχή. Να εδραιωθεί πάνω σε νέες «βάσεις» πιο ιδανικές και ανθρώπινες, βάσεις που θα εμπνέονται από φιλειρηνικά αισθήματα αδελφοσύνης και συνεργασίας.

Δεν αντιλέγω σ’αυτό, μα… έχω να προσθέσω πως, για να ξαναχτιστεί ένας καλύτερος κόσμος, με νέες «βάσεις», πρέπει πρώτα οι άνθρωποι, να θελήσουν με ειρήνη και φιλία, ακολουθώντας έναν διαφορετικό «δρόμο». Για να ζήσεις ειρηνικά, πρέπει να ζεις ήδη, εσωτερικά, μες στην καρδιά σου, την ειρήνη.  Και πάλι, να ζει και ο άλλος, στην καρδιά του, την αγάπη για σένα και τον σεβασμό!

Η εσωστρέφεια κατατρώγει τον σύγχρονο άνθρωπο!

Ο Κάϊν ήταν σαρκικά, αδελφός με τον Άβελ, αλλά… δεν είχε ειρήνη στην καρδιά του, έπασχε από ζήλια για τον αδελφό του και ο νους του πλημμύριζε, από σκέψεις φθόνου και μίσους!   
Προτού γίνεις πραγματικός αδελφός για όλους τους άλλους, πρέπει να είσαι φίλος με τον εαυτό σου, να αποδεχθείς αυτό που είσαι, σε σχέση με τον άλλον, ούτε κάτι περισσότερο, ούτε κάτι λιγότερο και βεβαίως παράλληλα, να τύχεις κάποιας ανταπόκρισης, από τον "αδελφό" σου!

«Δύσκολο!  Φαντάζει πολύ απίθανο και ακατόρθωτο», θα πείτε.  Ναι, έτσι φαίνεται, αλλά πάλιν… αν είναι ανέφικτο και αδύνατον, τότε… ποιος ο λόγος της έλευσης του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού, της «Ειρήνης του σύμπαντος Κόσμου», ανάμεσά μας;

Όχι!  Αυτή η Ειρήνη του Ιησού Χριστού, θα έρθει ανάμεσά μας… «εν καιρώ», που θα ορίσει ο Κύριος!  Απλά, τώρα πρέπει να καταλάβουμε, ότι ζούμε μια περίοδο, όπου στον Κόσμο, επικρατεί ο «ατομισμός»!

Ο καθένας, ζει και κινείται ως μονάδα. Ο καθένας νομίζει πως: «είναι αδικημένος», «έχει λίγα…», «η ζωή του οφείλει περισσότερα…», «οι άλλοι τον ζημιώνουν» και ούτω καθεξής.  Έτσι, αντιδρά, διαμαρτύρεται, διεκδικεί, απαιτεί, φθονεί και κινείται εναντίον του άλλου ή όλων των άλλων συνανθρώπων του, που και αυτοί επίσης «νοσούν» από την ίδια νόσο, του «απομονωτισμού» και ζητούν «δικαιοσύνη»! 

Αποτέλεσμα όλων αυτών;  Η εικόνα του Κόσμου, όπου ζούμε!

Μόνος, δεν θα καταφέρεις να φτιάξεις τον Κόσμο!

Ποτέ και σε καμιά περίπτωση, με κανένα τρόπο, δεν θα καταφέρουν οι άνθρωποι, να μοιράσουν ισομερώς τα δικαιώματά τους, την ιδιοκτησία τους, την αγάπη τους, με τρόπο που να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι!

Πάντα, στην πανανθρώπινη ιστορική πορεία μας στους αιώνες, υπήρχε μια ροπή στον ατομικισμό!  Είτε μιλάμε για Άτομα, για Φυλή, για Έθνος, για Κράτος ή Ομοσπονδίες και συμμαχίες, πάντοτε ο καθένας προσπαθούσε  να «ξεχωρίσει», να επιβληθεί, να κυριαρχήσει!  Οι άνθρωποι, ακόμη και ανάμεσα στα μέλη μιας Οικογένειας, θέλουν να κυριαρχήσουν κατά κάποιον τρόπο, να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους, να αποκτήσουν περισσότερα υλικά αγαθά, να γεμίσουν το μυαλό, την ψυχή, το σώμα και τις τσέπες τους, με ό,τι τους δίνει η ζωή!  Πιστεύουν, πως έτσι θα έχουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία της ζωής, μια «καλή ζωή», όπως λένε!

Αλίμονο όμως, όσα κι αν αποκτήσουν, όσο κι αν προσπαθήσουν, οι κόποι τους, δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα κέρδη, γιατί τα κέρδη αυτά, δεν έχουν καμία σχέση με τον σκοπό της επίγειας ζωής μας, δεν χρησιμεύουν, δε συντελούν στην εκπλήρωση του προορισμού μας!   Τουναντίον, συντελούν στην «απομόνωση», στον εγωισμό, στην απομάκρυνση από τους συνανθρώπους μας, στον ατομικισμό, στην πνευματική εσωστρέφεια, στην «αποτείχηση», στην ψυχική μοναξιά!

Δυστυχώς, αυτή η «πνευματική μοναξιά», βασιλεύει παντού σ’αυτούς τους καιρούς και μοιάζει πως θ’αργήσει να έρθει το τέλος της!  
Δυστυχώς!

π.Νικόλαος

Share: